-Μετά από πολύ σκέψη και τελικός αγανάκτηση, αποφάσισα να δημοσιεύσω την εν λόγο επιστολή η οποία εστάλη στις 20/02/2010 με email στον υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ με καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου Γ. Πεταλωτή , ο οποίος τυγχάνει να είναι και συμπατριώτης μου μιας και κατάγεται από τον Ν. Ροδόπης (Κομοτηνή) .
- Φυσικά και δεν πήρα καμία απάντηση ΠΟΤΕ........!!!!
«-Αξιότιμε Κύριε Γ. Πεταλωτή. Καταρχήν να σας συγχαρώ (ως Έλλην πολίτης και κυρίως ως κάτοικος της Κομοτηνής) για την εκλογή σας στη θέση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ με καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου.
Και η χαρά θα έλεγα πως είναι διπλή, μιας και είστε πατριώτης μου, «ο δικός μας άνθρωπος» θα έλεγαν κάποιοι….
- Πέραν όμως αυτού, ο κύριος και βασικός λόγος που με έφερε στην εν λόγο επιστολή αγανάκτησης, είναι οι επιφαινόμενες(;) δυσάρεστες εξελίξεις στο ψυχοφθόρο - για όλους εμάς τους εργαζόμενους στην ΕΝΚΛΩ – θέμα των κλωστηρίων και πρωτίστως για τα εργοστάσια της περιοχής μας, που είναι και από τα πλέον υπερσύγχρονα – βιώσιμα και κυρίως ανταγωνίσιμα. Μια εξέλιξη που δυστυχώς προμηνύει δυσάρεστες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, στην ευαίσθητη περιοχή μας. Οι 400 περίπου συμπολίτες σας , που είναι όμηροι της όλης αυτής κατάστασης , γνωρίζετε πολύ καλά πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα απορρόφησης από άλλα εργοστάσια της πόλης μας και αυτό σας το λέω με βεβαιότητα, λόγο προσωπικής πρόσφατης εμπειρίας σε 4 διαφορετικές επιχειρήσεις που εδρεύουν στη ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής.
- Είμαι 42 ετών, οικογενειάρχης , σύζυγος και σε 2 μήνες περίπου θα έχω την μεγάλη χαρά να γίνω πατέρας, μια χαρά που την επισκιάζουν οι ψυχοφθόρες αυτές καταστάσεις.
- Εργάζομαι στα κλωστήρια από το 1997 και μέχρι σήμερα ,αποτελεί την κύρια και μοναδική πηγή εσόδων μου. Είναι πολύ δύσκολο έως και ακατόρθωτο , να σας εξηγήσω και να σας δώσω να καταλάβετε την υπάρχουσα κατάσταση που δυστυχώς βιώνω, όπως και πολλοί συνάδελφοί μου. Παρ’ όλα αυτά, θα προσπαθήσω όσο μου δύναται , να σας «μεταφέρω» την όλη απελπιστική κατάσταση και κατάντια μου(και κατ’ επέκταση την όμοια κατάσταση των συναδέλφων μου).
- Αναρωτήθηκε άραγε ποτέ κάποιος (ο οποιοσδήποτε), πως τα βγάζω πέρα στον οικονομικό τομέα;; πως είναι δυνατόν, να μου έχουν στερήσει την εργασία και κατά συνέπεια τους οικονομικούς πόρους και να μπορώ να ανταπεξέρχομαι σε λογαριασμούς Δανείων – ΔΕΗ – ΟΤΕ - Ενοίκια (350€ / Μήνα) κτλ, και κατ’ επέκταση στις οικογενειακές υποχρεώσεις;;; Να πληροφορήσω εδώ, πως ο ΟΤΕ είναι ανενεργό - κομμένο εδώ και 1 μήνα, η ΔΕΗ μου έχει στείλει ειδοποίηση διακοπής έως της 2 Μαρτίου εάν δεν γίνει εξόφληση, το ενοίκιο είναι απλήρωτο εδώ και 4 μήνες και τα Δάνεια τρέχουν με τόκους υπερημερίας αφού είναι απλήρωτα εδώ και 2 μήνες. Πραγματικά είναι απορίας άξιον και σοβαρότατη παράληψη, πως υπάρχει αδιαφορία και σε αυτό το τόσο σημαντικό θέμα των δανείων και λογαριασμών από την κυβέρνηση.Ούτε κάποια ρύθμιση ακόμη σε αυτά!!! Μας έχετε αφήσει έρμαιου στη τύχη και κατάντια μας!!!! Είναι απίστευτη αυτή η ολιγωρία – αδιαφορία της κυβέρνησης!!!!!
- Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς , πως ίσως να ντρέπομαι να κοιτάξω το παιδί μου στα μάτια, αφού θα το στερώ από πολλά πράγματα;;;
- θα μπορούσα να γράψω πολλά «αναρωτηθήκατε άραγε» , αλλά δεν θέλω να γίνω μελοδραματικός και δεν είναι αυτή η επιδίωξή μου, ούτε φυσικά για να με ή μας λυπηθείτε, αλλά να προβληματιστείτε όσο το δυνατόν περισσότερο και να δείτε το θέμα με περισσότερη υπευθυνότητα, μεθοδικότητα και σοβαρότητα(αυτό φυσικά αφορά όλους τους εμπλεκόμενους ) .
- Είμαι πάρα μα πάρα πολύ απελπισμένος και απογοητευμένος από όλα αυτά και μέσα σε αυτή την απελπισία μου σκέφτομαι περίεργα και ίσως ακραία πράγματα. Πράγματα τα οποία πριν λίγο καιρό, ούτε που με περνούσαν από το μυαλό.
- Το αίσθημα της επιβίωσης Κύριε Υπουργέ, είναι πολύ δυνατό όπου κι όταν τίθεται θέμα περί αυτού. Κι ας βάλετε ότι θέλετε στο μυαλό σας προς αποκατάσταση και επιδίωξη αυτού, από τους άμεσα και έμμεσα θιγόμενους.
- Πολύ φοβάμαι πως η κατάσταση αυτή σε λίγες ημέρες θα είναι εκτός ελέγχου. Αυτό θέλει η κυβέρνηση;;; αυτό θα έχει!!! Λυπάμαι πολύ που το λέω, αλλά πολύ φοβάμαι πως αυτή η δυσχερής οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε επέλθει, ή πιο ορθά, μας έχουν εγκλωβίσει , θα επιφέρει σοβαρό ξέσπασμα αγανάκτησης και θυμού.
- Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν αδιάφορο και αναίσθητο να μου στερήσει το ευ ζην και ένα μέλλον με αξιοπρέπεια και τιμή!! ΠΟΤΕ κύριοι...!!!! ΠΟΤΕ!!!!!!
- Σας ευχαριστώ Κύριε Υπουργέ, για την όποια κατανόηση και τον πολύτιμο χρόνο σας που διαθέσατε να με «ακούσετε»
- Να ‘στε πάντα καλά
- Με εκτίμηση : Αλτίνος Σταύρος. «Εργαζόμενος» στο εργοστάσιο Μαρώνεια του Ν. Ροδόπης με την ειδικότητα του προϊσταμένου βάρδιας.
20/2/2010»
-Παρακάτω παραθέτω της επιστολές του τότε βουλευτή του πασοκ Γ. Πεταλωτή…. Που υποστήριζε και «αγωνιούσε» για το μέλλον των κλωστηρίων του Ν. Ροδόπης και που έχει παραβρεθεί αρκετές φορές δίπλα μας, σε κινητοποιήσεις στην Αθήνα. Ενώ τώρα.......
-Επιστολή 1
εδώ
-επιστολή 2 και 3
εδώ
Και εδώ
Βίντεο από της κινητοποιήσεις. Δηλώσεις εργαζόμενων και τοπικών φορέων
http://www.youtube.com/watch?v=5KoJXRMOIMA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=CCPFbQ9JdMA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Je2SuXLpmlA&feature=related
-Mε άλλα λόγια..........
Πέστα Σταύρε!εσύ καλά τα λες! Αλλά σιγά να μην σε ακούσουν... Η εκλογές είναι μακριά ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜύρων
-Όσο μου δίνεται η αφορμή και δυνατότητα να τα λέω θα τα λέω , χωρίς ίχνους φόβου και ντροπής. Ας ντραπούν όλοι αυτοί οι υπόσχοντες εργασία και χαρά....,αλλά από ότι δείχνουν τα πράγματα η ντροπή είναι ένα συναίσθημα άγνωστο, για όλους αυτούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Εγώ σαν Στάυρος και κυρίως ως Έλληνας φορολογούμενος πολίτης,θα κάνω προσπάθειες, για μια δίκαιη και κυρίως ανθρώπινη μεταχείριση από την μεριά της όποιας κυβέρνησης... κι ας είναι(όλη αυτή η προσπάθεια) μια σταγόνα στον ωκεανό .
-ΥΓ Εσύ καλέ μου φίλε Μύρων, γνωρίζεις πολύ καλά την ψυχοφθόρα κατάστασή μου και το πόσο δύσκολα μπορεί κάποιος εδώ στη περιοχή μας , να βρει δουλειά.Τα πράγματα μέρα με την ημέρα γίνονται όλο και χειρότερα... η ελπίδα αρχίζει και χάνετε.....
Οι σαλτιμπάγκοι της πολιτικής ζωής του τόπου έχουν επιδοθή σ’ ένα δρόμο ταχύτητας, με στόχο ποιος θα ξεπουλήση πρώτος ό,τι είναι δυνατόν να ξεπουληθή: Το ευ ζην των κατοίκων αυτού του τόπου και την αξιοπρέπεια και το μέλλον τους κατ’ αρχάς, κατά δεύτερο δε και κύριο λόγο [τον οποίο θα συνδράμη τα μάλλα η —ΛΕΚΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΠΙΘΑΝΗ— προοπτική μιας αχτίδας φωτός σε απελπισμένα μάτια ζητευτών ενός —ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ— καλλίτερου αύριο] Ο,ΤΙ ΕΘΝΙΚΟ. Οι ξεπουλητές αυτοί έχουν αναλάβει την υποχρέωση, έναντι της αναρρίχησής τους στα εξουσιαστικά κλιμάκια, να διαλύσουν αυτόν τον ιερό τόπο. Δεν είδες τάχα την αντίδραση [και δεν ντράπηκες γι’ αυτήν] του πρωθυπουργεύοντος, αμερικανοτραφέντος και αμερικανοσκεπτομένου, στην πλάγια ερώτηση της κ. Μέρκελ την αφορώσα στην πρόθεση πώλησης ή μη ελληνικών νησιών για την εξόφληση του εξωτερικού χρέους; Βάλε στην θέση του έναν άλλον Γιώργο [λ.χ. Καραϊσκάκη ή Θαλάσση — μην εκπλήσσεσαι για τον τελευταίο] και φαντάσου, αν βέβαια μπορής ή έχης τόσο αρρωστημένη φαντασία, ότι θα ήταν δυνατόν να δώση μια τέτοιαν απάντηση. Μιαν απάντηση τόσο άθλια και τόσο ανοιχτή ακόμη και σ’ αυτήν την προοπτική. Για να δηλώση ο (υποτίθεται;) ηγέτης της χώρας: «εμείς αγαπάμε τα νησιά μας». Προφανώς διότι, γνωρίζοντας ο ίδιος του πόσο αγαπά αυτόν τον τόπο, ένοιωσε την ανάγκη μιας εκ μέρους του φραστικής επιβεβαίωσης: «Μη και νομίσετε, Έλληνες πολίτες, ότι δεν αγαπώ τα νησιά μας! Μη και σας περάση απ’ το μυαλό κάτι τέτοιο! Μην επιτρέψετε στους εαυτούς σας να νομίσουν κάτι τέτοιο! Αν είναι δυνατόν! Αν είναι δυνατόν!! Αν είναι δυνατόν!!! Εξ άλλου τι λόγους θα είχαμε εμείς οι πολιτικοί [ντόπιοι και εισαγόμενοι] να μην αγαπάμε τα νησιά μας; Πώς μπορεί να πέρασε κάτι τέτοιο απ’ το μυαλό σας; Τι σας έκανε να νομίζετε πως δεν αγαπάμε τα νησιάς μας; Ορίστε λοιπόν γιατί έκανα αυτήν την δήλωση στην συνάντηση «κατηγορία πτερού vs κατηγορία βαρέων-βαρών»! Για να ξεκαθαρίσω την θέση μου μια κι έξω: Να μη μείνη καμμία αμφιβολία!». [Μπαλωματή, πρέπει να τους έχω πείσει... τι λες;]
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτά συνέβησαν λίγο πριν το ταξίδι του στις ΗΠΑ, όπου θα επιβεβαίωνε (όπως και επιβεβαίωσε) την αφοσίωση και [διαγράφεται μία λέξη] του στα κελεύσματα εκείνων οι οποίοι τον προώθησαν στην θέση του πρωθυπουργεύοντος. Κελεύσματα γνωστά τοις πάσι νουν εχόντων.
[Συνεχίζεται]
[Συνέχεια]
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται όμως να ξεπουλήση κομμάτια της πατρίδας μας — ίσως και να μη μπορέση. Αν μπορούσε [διαγράφονται πέντε λέξεις]. Αλλά και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα συνέβαινε παρά μόνον χάριν της Ελλάδος. Ε; Για τι άλλο; Σάματι από ό,τι ―αν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο... λέμε αν― έχει συμβή (εννοείται δυσάρεστο, διότι ευχάριστο δεν θυμούμαι τα τελευταία 35 χρόνια), είναι κάτι που δεν συνέβη για το καλό της Ελλάδας; Μήπως συνέβη ποτέ να καταληστευθή ο εθνικός πλούτος προκειμένου να εξαγοραστούν οι αναγκαίες ψήφοι διά του εμμέσου τρόπου του δίδοντος άμεσα αποτελέσματα «σου δίνω δουλειά, μου δίνεις ψήφους»; Να καταληστευθή ο εθνικός πλούτος μέσω οποιουδήποτε υπουργείου; Λ.χ. Πολιτισμού; ΠΕΧΩΔΕ; Αμύνης; Να καταληστευθούν τα ασφαλιστικά ταμεία; Να καταληστευθή ο (υποκριτικά αποκαλούμενος) «Έλληνας πολίτης» μέσω Χρηματιστηρίου; Βατοπεδίου; Δομημένων και μη ομολόγων; Ανεξέλεγκτων καρτέλ τροφίμων; Παρασιτοβιούντων μεσαζόντων; Δημοσίων έργων; Ολυμπιάδας; Οργανισμών Μαζικών Μεταφορών; ΔΕΗ; ΟΤΕ; ΕΥΔΑΠ; ΕΡΤ; Διοδίων; Αλλά και ό,τι άλλου κακού μου διαφεύγει; Μήπως συνέβη ποτέ ο εθνικός αυτός πλούτος να καταχραστή από συμμορίες πολιτικών και επιχειρηματιών; Ή να κατασπαραχθή από τους κατά βάσιν «ημετέρους», λιμασμένοι καθώς θα ήσαν μετά την επί επταετία διακοπή της ρεμούλας [και να μη παρεξηγηθώ, παρακαλώ!], τη συνεργεία βεβαίως του απαραίτητου συνεργού-επιχειρηματία; [Χρειάζεται δύο το... δίδυμο.] Μήπως οι κυβερνητικοί πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί κατά πρώτον, όλοι οι βουλευτές κατά δεύτερον και όλοι οι από όποια θέση δυνάμενοι να επιβαρύνουν το λειτουργικό κόστος της κρατικής μηχανής [την οποία κάποιοι, προφανώς κακοπροαίρετοι, αποκαλούν παρακρατική] τό έπραξαν ποτέ; Μήπως όλοι αυτοί είναι υπεύθυνοι για το απίστευτο κόστος (υπο)λειτουργίας ενός τεταρτοκοσμικού κρατικού απωθητικού συστήματος σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς; Μήπως είναι άραγε υπεύθυνοι για το μεθυστικό φαγοπότι με κυρίως πιάτο τα χρήματα τα προελθόντα, για άλλους σκοπούς, από τα διάφορα προγράμματα της ΕΕ; Μήπως κάνε είναι υπεύθυνοι για τον απίστευτο βαθμό οριζόντιας και μεδουλάτης διαφθοράς; Ή μήπως μπορεί κάποιος να ισχυριστή ότι «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» των κυβερνητικών πολιτικών ―ανδρών τε και γυναικών― αλλά και ΟΛΩΝ των υπολοίπων κοιβουλευτικών εποιήθησαν οι όλων των βαθμίδων δημοτικοί άρχοντες; Μήπως «απ’ του καλό τ’ς» βάζουν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ τούς αστυνομικούς να χτυπούν συνταξιούχους και εργαζόμενους; Μήπως «απ’ του καλό τ’ς» βάζουν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ τούς αστυνομικούς να χτυπούν τους μαθητές; [Εδώ, πού και πού, τελεί από μόνος του κάποιος αρτίως εκπαιδευμένος στην φύλαξη ζωής αστυνομικός και μία –άκουσον άκουσον!― «μη σκοπούμενη ΔΟΛΟφονία». Ώστε να κάτσουν στ’ αυγά τους».] Μήπως «απ’ του καλό τ’ς» ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ δεν μπορούν να συλλάβουν 300 κουκουλοφόρους; Μήπως «απ’ του καλό τ’ς» ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ελαττώνουν την Παιδεία; Μήπως «απ’ του καλό τ’ς» ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ έδωσαν «γην και ύδωρ» όταν τους απαιτήθηκε ― αν ποτέ συνέβη κάτι τέτοιο; Μήπως «απ’ του καλό τ’ς» ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ σχεδόν αδιαφορούν εδώ και τουλάχιστον 80 χρόνια για ό,τι συνέβαινε με το «Μακεδονικό ζήτημα»;
Όχι, ουδείς δύναται να εκτοξεύση αυτές ή παρόμοιες υποτίθεται κατηγορίες εναντίον ΟΛΩΝ των πολιτικών των προηγηθέντων 30 αιώνων. Μόνο τα τελευταία 35 χρόνια κυκλοφορούν ψίθυροι για σκάνδαλα [«υποθέσεις» κατά τον κ. Βουλγαράκη, νομίζω], δηλαδή τα γνωστά σε όλους παραμυθολογήματα για δήθεν σκάνδαλα. Διότι έχει αποδειχθή περίτρανα ότι ουδέποτε υπήρξε ίχνος σκανδάλου ― υποψίες μόνον υπήρξαν. Ούτε σκανδαλακίου, ούτε καν σκανδαλουλακίου. Και αυτό το απέδειξαν ΟΛΕΣ οι Εξεταστικές των πραγμάτων Επιτροπές πέραν πάσης αμφιβολίας. Τι λόγο θα είχαν άλλωστε να μην είναι διεισδυτικοί στην έρευνα και ειλικρινείς οι καταλαμβάνοντες τα έδρανα του Κοινοβουλίου;
Τώρα βέβαια υπάρχουν και άλλοι ψίθυροι... αλλά αρκετά με την ψιθυρολογία.
Αποδείξεις υπάρχουν;
[Συνεχίζεται]
Συνέχεια]
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω αν κατά λάθος ή εξεπίτηδες το γράφεις, απευθυνόμενος στον κ. Πεταλωτή, αλλά είναι φοβερά ειρωνικό: «Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν αδιάφορο και αναίσθητο (δεν αναφέρομαι αποκλειστικά σε εσάς)...»! «... σε όλους σας αναφέρομαι», συμπληρώνω εγώ, φίλε Σταύρο. Εμ, βέβαια. Αυτό δα έλειπε, να περίμενες ευαισθησία ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ένοικο των βουλευτικών εδράνων. Ιδιαιτέρως των κυβερνητικών.
Και δεν πρωτοτυπώ ―ούτε πληροφορία παρέχω― λέγοντας ότι ο κ. υπουργός ούτε εκατοστό του δευτέρου διέθεσε από τον πολύτιμο χρόνο του για να σε ακούση. Εμείς πληρώνουμε κάποιους χαραμοφάηδες προκειμένου να πετούν στους πολλούς κάλαθους αχρήστων τις όποιες ενοχλητικές επιστολές διαμαρτυρόμενων ψηφοφόρων ή μη ― μετά τις εκλογές βεβαίως. Άσε που αποκαλείς ευθέως «αδιάφορο και αναίσθητο» ολόκληρο υπουργό!
-Κυρ Νίκο (επέτρεψέ μου να σε αποκαλώ με το όνομά σου). Οι γνώσεις σου σε πολλά πράγματα είναι αναμφισβήτητη, όπως φυσικά στη πολιτική και στα των πολιτικών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας λοιπόν όλη αυτή την τέως και υπάρχουσα κατάσταση στο πολύ ενδιαφέρον σχόλιό σου, δεν σου κρύβω πως είμαι από αυτούς που διαβάζοντάς θα πουν.... ναι .... κι εγώ αυτά πιστεύω και νομίζω πως επικρατούν, απλά δεν μπορούσα να τα εκφράσω (γράψω) αποδώσω με τόσο επεξηγηματικό τρόπο. Ένα χάρισμα (από τα τόσα) που σε διακρίνει .
-Όσο αφορά την επιστολή (έχουν προηγηθεί κι άλλες πολλές, προς όλες της κατευθύνσεις) είναι αυτό που λέει.... αγανάκτησης. Ήξερα – γνώριζα – δεν περίμενα ,για κάποια τυχόν απάντηση , αλλά δεν μπορούσα να καθίσω άπραγος, εφόσον υπήρχε η δυνατότητα να στείλω κάποιες επιστολές. Επέλεξα (κυρίως) τον Κ Πεταλωτή. 1ον διότι προεκλογικά υπήρχαν υποσχέσεις για θετική επίλυση του προβλήματος στα εργοστάσια. 2ον ήταν δίπλα μας σε όλες σχεδόν της προσπάθειες – κινητοποιήσεις επίλυσης των προβλημάτων μας. 3ον έχει στείλει (ως βουλευτής του πασοκ) ουκ ολίγες επιστολές διαμαρτυρίας στους τότε υπουργούς της κυβέρνησης και ερωτήσεις στη βουλή (μαζί με την Κ Κατσέλη) για το θέμα της ΕΝΚΛΩ. Και 4ον είναι από την Κομοτηνή και γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση εδώ.
-Όσο για το ειρωνικό του θέματος.... το λέω και μέσα στην επιστολή.... «η δυσχερής οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε επέλθει, ή πιο ορθά, μας έχουν εγκλωβίσει , θα επιφέρει σοβαρό ξέσπασμα αγανάκτησης και θυμού.». θα ήθελα όμως να με πείτε, τι είναι πιο τραγικό….. η ειρωνεία της εν λόγο παραγράφου.... ή η υπάρχουσα κατάσταση μου, όπως και άλλον 400 συναδέλφων μου....
-Δουλεύω από τα 15 μου δίχως να σταματήσω ούτε στιγμή, κάνοντας 2 και 3 δουλειές μέσα σε 24 ώρες και έφτασα στα 42 χωρίς εργασία πλέον. 25 χρόνια φορολογούμενος πολίτης της χώρας μου και τώρα τίποτα..... όλα ήταν ένα ΤΙΠΟΤΑ.
Φίλε μου Σταύρο, σ’ ευχαριστώ για τα υπερβολικά καλά λόγια σου και σε διαβεβαιώ ότι δεν πρόκειται για κανένα χάρισμα ― ό,τι θετικό οφείλεται στους κάλους που έχει βγάλει ο κώλος μου· ό,τι αρνητικό σ’ αυτούς που δεν έχει ακόμη ή που έπρεπε να έχη βγάλει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιλαμβάνομαι τα κίνητρα μιας τέτοιας ενέργειας. Σε βεβαιώ δεν μου είναι άγνωστη σε προσωπικό επίπεδο ― έχω προβή και ο ίδιος σ’ αυτήν και όχι μία φορά μόνον. Αλλά πάντοτε σε κουφού την πόρτα βροντούσα. Για να διαπιστώσω πως, αν δεν υπάρχη άμεση ανταλλάξιμη «αξία», ο κουφός δεν είναι μόνον κουφός ― είναι και ανάλγητος.
Αναλγησία που «ένοιωσες στο πετσί σου», όταν έφτασε η ώρα να επιβεβαιωθούν με πράξεις οι ρητορικές των «αντιπολιτευόμενων για την αντιπολίτευση» και όχι για λόγους ουσίας. Έτσι ήταν, έτσι είναι και πολύ φοβούμαι πως έτσι θα παραμείνη στον αιώνα τον άπαντα ― και αυτό αφορά στο παγκόσμιο πολιτικό «παιγνίδι». Στην Ελλάδα απλώς είμαστε κακοί αντιγραφείς των άκρων ― ο «μέσος λόγος», το μέτρο, ουδέποτε υπήρξε η οδός που ακολουθήσαμε ― πολιτικοί, κατ’ ευφημισμόν πολίτες και επιχειρηματίες. «Ό,τι προλάβουμε τώρα που είμαστε στα πράγματα» οι πολιτικοί, «τώρα που είναι στα πράγματα οι δικοί μας» οι κατ’ ευφημισμόν πολίτες και οι επιχειρηματίες, με τους τελευταίους να εφαρμόζουν αδιαλείπτως και το «στην αναμπουμπούλα», όπως οι λύκοι. Διότι, πέρα από την λέξη «φιλότιμο», η σημασία της οποίας δεν «παίζει» πια για τον Ελλαδίτη, έχουμε και μιαν άλλη μοναδικότητα: «Ότι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξη ο κώλος μας»! Το μέλλον; Ποιος το γαμεί, καημένε! Θα ’ρθη από μόνο του, τι θα κάνη, δεν θα ’ρθη;
Η πάλη εναντίον της καρεκλοκενταυρικής πολιτικής μπορεί να αντιμετωπιστή μόνο με καθολική συμμετοχή των κατοίκων του και όχι με επί μέρους κινητοποιήσεις κλάδων, οι οποίες μάλιστα, κάποιες φορές, καθίστανται ζημιογόνες για άλλους κλάδους. Μπορείς να φανταστής τι θα γινόταν αν 6.000.000 νοικοκυριά (περιλαμβανομένων και των εξοχικών), από μια προκαθωρισμένη ημερομηνία και μετά, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΑΝ τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ; Φαντάζεσαι τον αντίκτυπο μιας ΜΗΝΙΑΙΑΣ έστω αποχής από την κατανάλωση όλων των ειδών θαλασίων, ποταμίων, λιμνίων προϊόντων; Κρέατος; Κηπευτικών; Με αίτημα η τιμή τους να πέση κάτω από το 50%;
Ουτοπική η σκέψη, αιθεροβάμων εγώ... δυστυχώς, το γνωρίζω. Θεωρείς όμως ότι, με τα ισχύοντα δεδομένα, υπάρχει άλλος δρόμος από την καταφυγή στην ουτοπία; Ή είναι προτιμότερες οι επί μέρους προσφυγές «εις ώτα μη ακουόντων»;
Η οικονομική κατάσταση στην οποία ΕΧΟΥΜΕ περιέλθει δεν πρόκειται να καλλιτερεύση. Και ίσως αυτό δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι πως αυτή η δεινή θέση στην οποία έχουμε περιέλθει (εγώ στο έτος συνταξιοδότησής μου) θα καταστή ακόμη δεινότερη προϊόντος του χρόνου.
Ο μόνος τρόπος να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο είναι να πουλήσουμε κάτι ΕΘΝΙΚΟ. Π.χ. νησιά μας, τα οποία «εμείς αγαπάμε», όπως διευκρίνησε ―διότι έχρηζε διευκρινήσεως, ειδ’ άλλως πώς θα ξέραμε ότι τα αγαπά κι αυτός;!― ο πρωθυπουργεύων της χώρας. Ή το όνομα ― ξέρεις ποιο. Ή το Αιγαίο, δηλαδή την υφαλοκρηπίδα, τον πυθμένα. Από το ξεπούλημα του Κυπριακού κάτι ψιλά πρόκειται, ούτως ή άλλως, να κονομήσουμε, που δεν λύνουν κανένα πρόβλημα ― επικουρική πώληση θα είναι αυτή, «εις ένδειξιν καλής θελήσεως».
Το θέμα είναι ΠΟΙΟΙ θα τα κονομήσουν από αυτές τις πωλήσεις, δηλαδή τα ξεπουλήματα. Μήπως ο λαός; Όχι πως αυτό θα αιτιολογούσε το ξεπούλημα... αν είναι δυνατόν! Αλλά και τα όποια «ωφελήματα», διότι οι πωλήσεις είναι συμφωνημένες από καιρό και θα πραγματοποιηθούν ΘΕΛΟΥΜΕ-ΔΕΝ-ΘΕΛΟΥΜΕ, σε τσέπες των πολιτεμπόρων θα καταλήξουν.
Κι εκεί να δης, φίλε μου, πόσο θα θυμώσουμε... εκ των υστέρων οι Ελλαδίτες!!! Και πώς θα ξεθυμώσουμε στην πρώτη προσωπική κλεισοστοματική παροχή...
Ξέρω πως όλα αυτά δεν αφορούν σε ΟΛΟΥΣ εξ ημών. Και ξέρω ότι δεν βοηθούν στην ψυχολογική κατάσταση που βρισκόμαστε. Αλλά η αλήθεια δεν υπόκειται σε προσωπικούς όρους και δεν εξαρτάται από προσωπικά θέλω. Είναι αυτή που είναι η ρουφιάνα και δεν κάνει χατίρια, δεν έμαθε ποτέ της να χαρίζεται. Σε κανένα και για κανένα λόγο.
[Συνεχίζεται]
[Συνέχεια]
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μας λοιπόν δεν συμβαίνει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγώτερο από αυτό που μας αξίζει, από αυτό που οι ίδιοι προκαλέσαμε στους εαυτούς μας. Ψεύτες, υποκριτές, ασυνείδητοι καλοπερασάκηδες, μεταλλαγμένοι, εξαλλαγμένοι συναλλασσόμαστε υπογείως με τους διοικούντες μας, ως αντίτιμο δε των εξυπηρετήσεων, των οποίων αποδέκτες εθελογινόμαστε ως χαμερπείς ζήτουλες, καταβάλλουμε το δικό μας σήμερα, αλλά αυτό δεν είναι δυστυχώς το αισχρότερο· το αισχρότερο είναι ότι στο αντίτιμο που καταβάλλουμε συμπεριλαμβάνουμε και αυτό που κανένας πολιτισμένος ή και απολίτιστος —ακόμη και στον βαθμό που απολίτιστοι είμαστε οι κάτοικοι αυτού του γεννήτορα του Πολιτισμού ιερού τόπου— αλλά λογικός και έντιμος δεν θα τολμούσε να σκεφτή, πόσο μάλλον να πράξη, στο αντίτιμο λοιπόν για την εξασφάλιση ενός καλλίτερου κατά τα μέτρα και την ανύπαρκτη παιδεία και άρα και κρίση μας άθλιου προσωπικού και προσωρινού σήμερα συμπεριλαμβάνουμε και το αύριο των παιδιών τους και, ακόμη χειρότερα, αισχροσυναλλασσόμαστε το μέλλον της πατρίδας μας, λανθάνοντες και λάθρα βιώντες αστικώ δικαίω κληρονόμοι δυστυχώς της πατρίδας των Ιδαίων Δακτύλων, του Διαγόρα, του Λεωνίδα, του Αίαντα, του Μιλτιάδη, του Οδυσσέα, του Αχιλλέα, του Πύρρου, του Αλέξανδρου, του Διομήδη, του Λυκούργου, του Πυθαγόρα, του Ιπποκράτη, του Αρχιμήδη, του Δημόκριτου, του Εμπεδοκλή, του Ηράκλειτου, του Επίκουρου, του Σωκράτη, του Σοφοκλή, της Σαπφούς, του Ησίοδου, του Ομήρου, του Πραξιτέλη, του Φειδία, του Ικτίνου, του Εφιάλτη (του Σοφωνίδου), ιερών τεράτων –ων ουκ έστιν αριθμός– της ανδρείας, της φιλοπατρίας, της φιλοσοφίας, των επιστημών, των τεχνών, του Λόγου, της ελευθερίας, της αληθινής δημοκρατίας, πρόγονοι αυτοί, αθλιωτάτη τη τύχη, των γεννητόρων του παράλογου και του α-πολιτισμού, της φθηνοσυναλλαγής και του αυτοεξευτελισμού, των πάσης φύσεως ανιστόρητων και αδιάφορων περί τα κοινά μη-πολιτών εθελοδουλοπαροίκων εφιαλτών.
Επιτρέπουν οι διοικούντες και ανεχόμαστε οι διοικούμενοι κατ’ ευφημισμόν πολίτες την ασχήμια και την αθλιότητα· την βρωμιά και την δυσωδία· τον ευτελή πολιτικό και τον ακόμη ευτελέστερο πολιτισμικό πολιτισμό· την γλωσσική και την νοητική αφασία· την μπόχα της συναλλαγής και την δολιότητα της απαξιωτικής των πάντων ισοπέδωσης· την επεξεργασμένη και ανεπεξέργαστη γελοία και υποτιμητική της ευφυΐας μας εικόνα και τον επεξεργασμένο και ανεπεξέργαστο γελοίο και υποτιμητικό της ευφυΐας μας βάρβαρο λεκτικό ήχο των ηλεκτρονικών μέσων· την επιβουλή και επιβολή του «εγώ» εις βάρος του «εμείς» και την αναισθητοποίηση του «δήμου» ως ύπατης μορφής εξουσίας· την προβολή του χρήματος ως αποδεκτού μέσου εξαγοράς συνειδήσεων και τις συνειδήσεις ως ηθικώς επιτρεπτόν εμπορεύσιμο είδος να μας λέγουν «καλημέρα» και «καληνύχτα» και ενδιαμέσως να χαριεντίζωνται με την ηθική μας, τα ήθη και έθιμά μας, την ιστορία μας, την χαμένη αυτογνωσία μας και όποια άλλη αξία πρέπει να εκπέση, ώστε η οδός προς την κουρελοποίησή τους να γίνη λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας. Εκεί μας κατάντησαν εμάς τους Έλληνες ο πολιτικός μας πολιτισμός και ο χριστιανισμός· να αδιαφορούμε γι’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας και μας αφορά! Το κακό είναι πλέον ότι δεν μας αφορά ως μονάδα τον καθένα, μας αφορά ως σύνολο, και αυτό ακριβώς είναι και το χειρότερο: «στο κράτος αφορά, άσ’ το να κουρεύεται»! Ναι, άσ’ το να κουρεύεται, αλλά το κράτος είμαστε εμείς, και εμείς θα μείνουμε γουλί, «ξεσκέπαστοι» κατά την έκφραση του συρμού. Mήπως τελικά είμαστε μόνον ο συρμός;
Συγγνώμην, Σταύρο, για ένα ακόμη σεντονάτο σεντόνι, αλλά είμαι πολύ ωργισμένος.
-Κυρ Νίκο , το έχω πει και σε προηγούμενα σχόλια ….. διαβάζω αυτά που γράφεις – σχολιάζεις με πολύ ενδιαφέρον και δεν τα βλέπω σαν σεντόνια. Έχω αποθηκεύσει αρκετά σου σχόλια. Εύχομαι και ελπίζω να τα διαβάσουν και να τα κατανοήσουν όσο το δυνατό περισσότεροι , σίγουρα έχουν να πάρουν πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Εγώ τι να προσθέσω σε όλα αυτά που γράφεις και στον αφορισμό σου (για να χρησιμοποιήσω έναν δικό σου όρο ) στα των πολιτικών και κράτους , νιώθω λίγος στο να συμπληρώσω κάτι.
-Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ΄σε πάντα καλά….
Μόνο επανάσταση με αίμα λύνει ένα μέρος των άπειρων προβλημάτων..ποτέ δεν είναι αργά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρης....
Όλα είναι πιθανά Άρη.... Εάν ο κόσμος ξεσηκωθεί από αγανάκτηση...( και μιλάω γενικά..), ξέρεις πολύ καλά, πως θα είμαι στη "πρώτη γραμμή". Αλίμονό τους....
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό όσες συζητήσεις έχω ακούσει που δεν είναι άλλες απο την οικονομική κρίση, όλοι Πασοκτζήδες_νεοδημοκράτες, όταν τους ρωτάω"" μετά απο όλα αυτά τι θα ψηφίσεις?""....'ολοι ΜΑ όλοι λένε το κόμα τους ξανά!! Μήπως τα θέλει ο κώλος μας? Με το επιχείρημα, (καλά και ποιόν να ψηφίσω?)πέφτουμε όλο και πιό βαθειά στα σκατά..Αν και πιάσαμε πάτο νομίζω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρης!!
Έχεις απόλυτο δίκιο, φίλτατε Ανώνυμε. Αυτό για το οποίο δεν είμαι και πολύ βέβαιος είναι αν εμείς πιάσαμε πάτο ή μας πιάσανε τον πάτο. Το οποίον και πιθανώτατα μας αρέσει ή μας εξυπηρετεί, αφού τα ίδια και τα ίδια επαναλαμβάνονται και εμείς το βιολί βιολάκι μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Φίλε Άρη , έτσι είναι όπως τα λές. Θα τα πούμε και από κοντά.....
ΑπάντησηΔιαγραφή-Φίλε ndemonicos όλοι μας πιστεύω πως ήμαστε υπεύθυνοι για την κατρακύλα της χώρας, όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης λίγο εώς πολύ, με επικεφαλής φυσικά την άρχουσα τάξη με τα όποια οικονομικά συμφέροντα.... είτε εκ των έσω.... είτε εκ των έξω....
Εδώ
αναφέρονται κάποιες αλήθειες , οι οποίες ουδέποτε αναφέρθηκαν από τα μμε....
Φίλε Σταύρο η κατάσταση στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας είναι τραγική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι και εγω στον ίδιο χώρο και δεν μπορώ να σκεφθώ κάποια ήπια λύση για το πρόβλημα του κλάδου μας. Απαιτούνται ριζοσπαστικά μέτρα για να ζωντανεύει η κλωστοϋφαντουργία αλλά χρειάζονται …. και δεν τα διαθέτει ο Πεταλωτής και ο κάθε Πεταλωτής.
Φίλε Σταυρό ακόμα και τώρα μονο για την καρέκλα νοιάζονται.
Εύχομαι να δημιουργηθούν οι συνθήκες να λειτουργήσουν τα εργοστάσια για το καλό όλων μας.
-Φίλε dyer , η κατρακύλα στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, όπως θα γνωρίζεις, ξεκίνησε εδώ και τουλάχιστον 6 χρόνια και κανείς δεν έκανε κάτι για να τη σταματήσει, ή ‘έστω να την περιορίσει... Είτε από την μεριά της όποιας εταιρίας, είτε από την όποια κυβέρνηση. Απλά , περιορίστηκαν στον ενέσιμο τρόπο χορήγησης δανείων, η οποία ήταν κυρίως προς ‘όφελος κάποιων ανθρώπων της όποιας εταιρίας και κυβέρνησης. Οι μίζες από κάθε χρηματοδότηση πήγαιναν κι ερχόταν!!! Ώσπου τελικά, φτάσαμε (μας φτάσανε) σε ένα σημείο, που απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα, είναι το σημείο 0.., τουλάχιστον για την ΕΝΚΛΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Πριν κάποιες ημέρες, δεσμεύτηκε (;) η κυβέρνηση για άμεση καταβολή δανείου (ΕΝΚΛΩ). Και μόλις χτές εξελέγη νέο Δ.Σ στην εν λόγο εταιρία ( αφού προ 1 μηνός, είχαν παραιτηθεί 4 βασικά μέλη). Απλά εμείς, αναμένουμε της όποιες εξελίξεις.
-Σίγουρα ο Κος Πεταλωτής, δεν είναι αυτός που θα δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα.... Μπορεί όμως να συμβάλλει (στο καταδύναμη) , στην όποια θετική εξέλιξη των εργοστασίων. Αυτά τουλάχιστον μας έλεγε όταν ήταν ακόμη βουλευτής , γι’ αυτό και η εν λόγο επιστολή αγανάκτησης. Γιατί οι υποσχέσεις παρέμειναν υποσχέσεις.... κι εμείς παραμένουμε εδώ και πολλούς μήνες, όμηροι της όλης ψυχοφθόρας κατάστασης..... και ο Κος Πεταλωτής γνωρίζει πολύ καλά τι περνάμε.... Και πως τα περνάμε....
-Ας τελειώσει επιτέλους.... (με οποιοδήποτε αποτέλεσμα) κι ας «ησυχάσουμε» κι εμείς κι αυτοί...(αν και αμφιβάλω για τυχόν ανησυχία αυτών...).
Φίλε Σταύρο συμφωνώ ότι τα δάνεια δεν είναι η λύση, ενέσεις είναι και όχι και πολύ καθαρές. Το θέμα είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού και όχι αθέμιτου όπως είναι τώρα με αποτέλεσμα σύγχρονα εργοστάσια να οδηγούνται στο μαρασμό και το λουκέτο. Το θέμα είναι μεγάλο και ελπίζω άμα βρεθούμε σε καμιά μάζωξη του Άθεου να τα πούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να ξαναλειτουργήσει η ΕΝΚΛΩ για το καλό των εργαζομένων και για το καλό της αγοράς, γιατί η έλλειψη νημάτων είναι πλέον εμφανείς.
-Έτσι είναι φίλε μου.... αυτός ο αθέμιτος ανταγωνισμός , έχει χαντακώσει αρκετές εταιρίες, μεγάλες και μικρές.....
ΑπάντησηΔιαγραφή- Το 2009 είχαμε πολλές παραγγελίες, αλλά δεν είχαμε την δυνατότητα (λόγο της κατάστασης, μη πλήρους εργατικού δυναμικού (επίσχεση), να κλείσουμε συμφωνία σε μεγάλες παραγγελίες , που είχαμε από (κυρίως) Γαλλία , Γερμανία και Αμερική (ρούχο). Αρκεστήκαμε σε "μικρές" παραγγελίες του 1 με 2 μηνών (από 10, έως 100 τόνους). Θα γνωρίζεις πως δεν δύναται να κάνεις ένα συμβόλαιο , εκατοντάδων τόνων (6-8 μηνών), εφόσον δεν γνωρίζεις εαν θα δουλεύει το ή τα εργοστάσια, τον επόμενο μήνα....
-Ελπίζω κι εύχομαι να υπάρχουν και άλλες μαζώξεις .....
-Άθεε "ακούς"...!!!!
Ακούω εσένα και αφουγκράζομαι αυτούς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί και η LANET και η ΕΝΚΛΩ κλείσανε και μείναμε με τα χαρτιά στο χέρι!
Ο Λαναράς κατέστρεψε κόσμο!
-Άστα να πάνε Άθεε.....
ΑπάντησηΔιαγραφή-Κι όμως... κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος...!!!! Τι ειρωνεία......
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για το θάρρος απέναντι στους πολιτικάντηδες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που τους πονάει, επειδή ακριβώς έχουν ανάγκη άλλους να τους ταΐζουν, είναι να πιέζουμε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ για ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΜΥΝΑ και συμφιλιωτικό ENIAIO ψηφοδέλτιο, ώσπου να τα ξανακαταφέρουμε, όπως το 1821 (3 πρώτες εκλογές-3 πρώτα Συντάγματα), ή στους αμέτρητους συλλόγους ή όπως οι Ελβετοί.
-Σ' ευχαριστώ πολύ ανώνυμε... Αν και μείναμε με το θάρρος, παρόλα αυτά συνεχίζουμε....
ΑπάντησηΔιαγραφή- Το ενιαίο ψηφοδέλτιο είναι νομίζω μια καλή εξέλιξη για κάθε λαό, αρκεί φυσικά η έννοια συμφιλιωτικό να αγγίζει και να κυριολεκτεί , κυρίως τους όποιους πολιτικούς. Στην πολύπαθη Ελλάδα μας, η ιστορία έχει να μας υποδείξει μίσος και διχόνοιες , σχεδόν σε όλο το μακρόχρονο παρελθόν μας αλλά και παρόν. Όπως φυσικά και μεγάλες στιγμές συμφιλίωσης.
- Μακάρι να κυριαρχήσει η λογική και ο καλός μας εαυτός και μια συμφιλιωτική ενιαία πορεία να μας περιμένει στο άμεσο ή έμμεσο μέλλον.
- Να 'σε πάντα καλά.....
Φίλε, Σταύρο,
ΑπάντησηΔιαγραφήη διάδοση του ενιαίου ψηφοδελτίου, ενόψει μάλιστα, δημοτικών εκλογών, μπορεί να βοηθήσει ενωτικά και τα μέγιστα τη χώρα και ιδιαίτερα εσάς τους δοκιμαζόμενους Ακρίτες:
Μπορεί να αρχίσει πριν νομοθετηθεί, από πρωτοβουλίες ανά δήμο, βάζοντας ανεπίσημη κάλπη πριν τις εκλογές για να ψηφίζουν όσοι θέλουν, όσους από τους υποψήφιους θέλουν να αποτελούν το ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ, ώσπου να καταλάβουν όλοι πόσο καλύτερα είναι!
Το εφάρμοσαν στη Μελίβοια Αγιάς το 2000:
μαζεύτηκαν και έβαλαν σε ένα ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ τα ονόματα όσων ήθελαν να γίνουν δημοτικοί σύμβουλοι. Ύστερα ψήφισε ο καθένας όσους είχε δικαίωμα, σύμφωνα με τους κανόνες των επίσημων εκλογών.
Και όσους βγήκαν πρώτοι σε ψήφους, ανεξάρτητα από ένταξη σε κόμμα ή όχι, τους έβαλαν στο μοναδικό ψηφοδέλτιο των επίσημων εκλογών, και αποτέλεσαν το δημοτικό συμβούλιο που ήθελε το χωριό και όχι οι γραφειοκράτες!
http://apps.facebook.com/causes/61685
http://antipariafwni.blogspot.com/2009/01/niki.html
http://www.kpad.gr/text/thesis/enieo1.htm
http://edrana.blogspot.com/2007/06/blog-post_05.html
http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_5788.html
http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=6954&pid=5&CategoryID=5&txt=%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CF%82
-Όλα καλά αυτά που αναφέρονται στους συνδέσμους που παραθέτεις Ανώνυμε... και σίγουρα ευελπιστούν σε ένα (προφανώς)εποικοδομητικό μέλλον.... Η κουλτούρα - ιδεολογία - νοοτροπία όμως του όποιου λαού, δύσκολα αλλάζει... όσο λάθος ή σωστή κι αν είναι... Και κυρίως είναι δύσκολο διότι την πορεία και το μέλλον της χώρας μας,(όπως και πολλών άλλων), το καθορίζουν πρωτίστως εξωτερικοί παράγοντες, εδώ και πάρα πολλά χρόνια.... και σίγουρα το καθορίζουν προς όφελος των λίγων... και όχι των πολλών....
ΑπάντησηΔιαγραφή-"Το πεπρωμένο φυγή αδύνατο" θα είναι πάντα επίκαιρο..... και η ελπίδα θα είναι αυτή που θα μας συντηρεί για πάντα....
-Το συμφιλιωτικό ενιαίο ψηφοδέλτιο, φαίνετε να δίνει την κατεύθυνση για μια νέα αρχή και ένα πιο δημιουργικό και αξιοπρεπές μέλλον.... αρκεί να μην είναι και αυτό, μια πρόσκαιρη παυσίπονη ένεση.