Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΚΛΗΡΟΥ

-Μετά την βίαιη επιβολή του χριστιανισμού , ο κόσμος σκοτείνιασε, το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα σίγησε, το πλήθος των ελεύθερων ανθρώπων μεταβλήθηκε σε ποίμνιο και η ζωή έγινε κολαστήριο. Παντού ενοχές ,φωτιές, βαθύ σκοτάδι. Ακολούθησαν αιώνες σκοτεινοί, εγκληματικοί , βάρβαροι,με τους Κωνσταντίνους , τους Κωνστάντιους, τους Θεοδώσιους,τους Ιουστινιανούς και τα τόσα άλλα αστοιχείωτα ανδράποδα δεκανέων,υποδεκανέων,χιλιάρχων και υποχιλιάρχων,που δεν άφησαν τίποτε όρθιο, από την μέχρι τότε πρόοδο του ανθρώπινου γένους. Η Ελλάδα είχε την ατυχία να υποστεί πρώτη τον εκβαρβαρισμό της νέας τάξης πραγμάτων και μετά την κατάργηση των ολυμπιακών αγώνων και το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών,παραδόθηκε αμαχητί στο μεσαιωνικό ιερατείο,που από τότε και στο εξής,δυστυχώς και μέχρι σήμερα,θα αποφάσιζε όχι μόνο το τι θα τρώει και τι θα πίνει και το πως θα ντύνεται,ο ονομαζόμενος πλέον – όχι ελεύθερος άνθρωπος – αλλά πιστός ή αμνός,αλλά και τι θα διαβάζει,τι θα σπουδάζει και τί θα διδάσκει. Η γνώση και η διδασκαλία πέρασε στην απόλυτη δικαιοδοσία ,από τους φιλοσόφους και τους ποιητές,στούς άξεστους καλόγηρους και στους υποκριτές!

Έτσι, καθιερώθηκε ελέω ιερατείου και κοσμικής εξουσίας να κάνει κουμάντο,σε ότι αφορά την παιδεία, η εκάστοτε ηγεσία της εκκλησίας.
Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που διατηρούμε σήμερα κοινό υπουργείο θρησκείας και Παιδείας, όπου το είδος και το εύρος της εθνικής παιδείας,καθορίζει, όχι η πολιτεία,αλλά η εκκλησία.
-Η διαπίστωση αυτή, κάνει τον κύριο εκφραστή, του λεγόμενου ελληνοχριστιανικού πολιτισμού ιστορικό Παπαρρηγόπουλο, να διαμαρτύρεται από τον περασμένο ήδη αιώνα για την κατάσταση αυτή του εκκλησιαστικού κατεστημένου και να γράφει σε ιδιαίτερο κεφάλαιο με τίτλο : Η εκκλησία ημέλησε τον εξελληνισμό των αλλόγλωσσων, << το καθ' ημάς ηθέλομεν ανεχθή άπαντα τα λοιπά αυτού (του πατριάρχη) αμαρτήματα, την θυσίαν των προνομίων, τον εξευτελισμόν,την φιλοχρηματίαν,εάν εφρόντισε να υπηρετήση το μέγιστο των συμφερόντων εκείνων του Ελληνισμού, αφού είχε προς τούτο δύναμιν και καιρόν.>>
-Ο αρνητικός ρόλος της εκκλησίας στην παιδεία των υπόδουλων Ελλήνων και την συνεργασία τους με τον κατακτητή είναι γεγονός αναμφισβήτητο,οι μαρτυρίες πολλές κυρίως από ανθρώπους όπου έζησαν από κοντά τα γεγονότα . Καλύτερη απόδειξη όλων αυτών ο Θ. Κολοκοτρώνης , όπου τα έζησε από πρώτο χέρι .....
Σε ομιλία του προς τους φοιτητές στην Αθήνα,στης 8 οκτωβρίου του 1838 τοποθέτησε τα πράγματα έτσι όπως έπρεπε. Καυτηρίασε τη στάση του κλήρου για την εχθρική τους στάση κατά των Ελληνικών γραμμάτων και της προόδου γενικότερα και αναγνώρισε τη σπουδαία συμβολή των Ελλήνων και ξένων διανοούμενων του εξωτερικού και των οπαδών του διαφωτισμού στην επανάσταση και στην αναγέννηση της Ελλάδας. Είπε λοιπόν ο Γέρος τότε:

<< Σαν είδε τούτο(σαν είδε ο σουλτάνος πως δεν μπορούσε να ξολοθρέψει τους Έλληνες) διόρισε έναν βιτσερέ(ιταλικά vicere = αντιβασιλέας ), έναν πατριάρχη(1453) και του έδωκε την εξουσίαν της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ότι τους έλεγεν ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτσαμπάσηδες είς όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις και οι προκομμένοι το καλύτερο μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγόν έφυγαν , και οι γραμματισμένοι επήραν και έφυγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των , και έτσι έμεινε ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής εκατήντησεν είς άθλιαν κατάστασιν και αυτή αύξαινε κάθε ημέρα χειρότερα,διότι άν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθησιν,τον ελάμβανε ο κλήρος,όστις έχαιρε προνόμια,ή εσύρετο από τον έμπορον της ευρώπης ώς βοηθός του,ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί, μην υποφέροντες την τυραννίαν του τούρκου και βλέποντες τες δόξες αυτές και τες ηδονές,όπου απελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστην τους και εγένοντο μουσουλμάνοι. Και τοιουοτρόπως κάθε ημέραν ο λαός ελίγνευε και επτώχαινε.>>.

Στη συνέχεια της ομιλίας του ξεκαθάρισε ότι οι ραγιάδες συνειδητοποίησαν την Ελληνική τους καταγωγή και αποφάσισαν να ξεσηκωθούν,όταν για πρώτη φορά πληροφορήθηκαν το παρελθόν τους,μέσα από τα έργα των αρχαίων Ελλήνων,τα οποία μέχρι τότε τους ήταν άγνωστα,εξαιτίας της καταδίκης τους και της απαγορεύσεώς τους από την εκκλησία. Οι Έλληνες και ξένοι διανοούμενοι που μετέφρασαν την αρχαία Ελληνική γραμματεία και αποκάλυψαν τη σοφία της στούς λαούς της Ευρώπης,βοήθησαν με τον τρόπο αυτό να αναπτυχθεί ένα μεγάλο κίνημα συμπαράστασης και

υποστήριξης του Ελληνικού αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τούρκικο ζυγό.

<< Είς αυτήν την δυστυχισμένην κατάστασιν μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάθραζαν και ΄εστελναν είς την Ελλάδα βιβλία – και είς αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνην- διότι ευθύς όπου κανένας άνθρωπος από τον απλό λαό εμάνθανεν τα κοινά γράμματα,εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία,και έβλεπε οποίους είχαμε προγόνους και τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής,ο Αριστείδης και οι άλλοι παλαιοί μας και εβλέπαμε και είς ποίαν κατάστασιν ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας 'ηλθεν είς τον νούν να τους μιμηθούμε και να γίνωμε ευτυχέστεροι>>.(Τερτσέτης,Άπαντα, τ. Γ', Σ.254).

- Ο Ιάκωβος-Ρίζος Νερουλός,σε ομιλία του στην Ακρόπολη ,25 Μαρτίου 1841 , αναφερόμενος στα έργα του κλήρου , δίνει τον χαρακτήρα της <<έσχάτης αθλιότητος και εξουθενώσεως των Ελλήνων>>.

Ο Κ.Κούμας(ιστορία των ανθρωπίνων πράξεων),προσδιορίζοντας τον ρόλο του πατριάρχη,αποφαίνεται ότι : <<ούτος δέ ανελάμβανε δυο τα πτώτιστα καθήκοντα: Να επαγρυπνή είς τους χριστιανούς να διατηρώσιν απαρασάλευτον την θρησκείαν των,και μετά τούτο,ακλόνητον υπακοήν είς την εξουσίαν>>.

Ο Άγγλος ιστορικός Ουϊλιαμ Μίλλερ(Η Τουρκία καταρρέουσα) το ξεκαθαρίζει ρητά:<<εν τη οθωμανική αυτοκρατορία οι επίσκοποι είναι συνήθως πρώτον μεν πολιτευταί,έπειτα δε πνευματικοί αρχηγοί>>.

Ο Δ. Φωτιάδης γράφει ότι: Η πολυπόθητη λευτεριά άργησε πάρα πολύ να έλθει,γιατί το πατριαρχικό-φαναριώτικο κράτος κατ έπνιγε κάθε απελευθερωτική πνοή με αφορισμούς ,άρες,κατάρες και διαβρώσεις μέσω πολυπληθών ρασοφόρων του,και ιδιαίτερα των αργόσχολων καλογέρων του,εκτός από το “σφάξε με,αγά μου,για ν΄ αγιάσω”.

Ο πατριάρχης,όχι μόνο δεν είχε μυηθεί στην φιλική εταιρεία,αλλά δεν ήθελε να ακούσει λέξη για επανάσταση..... Απο τον Σπ.Τρικούπη πληροφορούμαστε ότι: << πατριάρχης 'εταίρος(μέλος της Φ.Ε) ο εστί συνωμότης κατά της τουρκικής εξουσίας,δε ήτο, και όχι μόνο ουδόλος ενθάρρυνε την Ελληνικήν εθνεγερσίαν,αλλά πάντοτε επέτρεπε τους προς ούς διαλέγετο φιλεπαναστάτας,θεωρών εθνόφρον το τοιούτον τόλμημα.>>.

Απο τον julius millingen(“memoirs of the affairs of greece”,london 1831) ,διαβάζουμε πως: << οι ιεράρχες ζούσαν σαν μεγιστάνες. Στις δημόσιες εμφανίσεις τους,η συνοδεία τους ήταν ελάχιστα κατώτερη από την κουστωδία του πασά. Η διαγωγή τους και η διαγωγή των μοναχών γενικά ήταν πολύ ανήθικη. Και για να μην αναφέρω άλλους, οαρχιεπίσκοπος Άρτας και ο παπαφλέσσας,καθώς και ο επίσκοπος Μεθώνης και Κορώνης βαρύνονται με κατάφωρα εγκλήματα>>.

Και φυσικά η Ελληνική Νομαρχία....όπου μας αναφέρει της άθλιες συνθήκες των υπόδουλων Ελλήνων και τον ρόλο του κλήρου σε όλα αυτά....( αναφέρω ενδεικτικά μια μικρή παράγραφο)- “θησαυρίζουσι χρήματα(κλήρος)και οι αναστεναγμοί του λαού είναι προς αυτούς τόσοι ζέφυρες”. Ίδιοι και αναλλοίωτοι οι ρασοφόροι μέχρι και σήμερα..!!!

Η εξουσία του κλήρου,μετά την επανάσταση (1821),είχε σχεδόν εκμηδενισθεί. Και αυτό εξαιτίας της συνεργασίας του με τους τούρκους. Οι κοτζαμπάσηδες και ο κλήρος σύρθηκαν υποχρεωτικά με το μέρος των επαναστατών,γιατί είχε γίνει φανερό πια ότι οι τούρκοι είχαν αποφασίσει την εξόντωσή τους. Η προσχώρηση των κοτζαμπάσηδων και του κλήρου (κυρίως του ανώτερου),στην επανάσταση δεν ήταν αυθόρμητη. Ήταν κατάσταση ανάγκης ....ήταν ζήτημα ζωής ή θανάτου.

- Αναρίθμητα τα χρονικά και αμέτρητες οι μαρτυρίες για την στάση του κλήρου. Εχθρικός σε κάθε προοδευτικό δάσκαλο ,εχθρικός του διαφωτισμού και της αναγέννησης. Οι κατά καιρούς προοδευτικοί άνθρωποι που επιχειρούσαν να φωτίσουν το Γένος,να μεταλαμπαδεύσουν τις νέες ανθρωπιστικές και δημοκρατικές ιδέες της Ευρώπης στην Ελλάδα,αντιμετώπιζαν λυσσαλέο διωγμό από την εκκλησία και κυρίως την ηγεσία αυτής.

Από τον Κ.Σιμόπουλο”ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα”Σ.196,διαβάζουμε πως: <<Κάθε προοδευτική ,νεωτεριστική, εθνοπαιδευτική προσπάθεια,η εισαγωγή εκσυγχρονισμένων συστημάτων και η διδασκαλία των επιστημών, χαρακτηρίζονταν από τους φωτοσβέστες κληρικούς και τα όργανά τους, επιβουλή του σατανά....και της αθεϊας παρακίνηση..!!!

Ο ΑΔ.Κορής μας πληροφορεί πώς: <<οι Νεύτωνες και οι Κορτέσιοι και τα τρίγωνα και αί φυσικαί επιστήμαι και τα τοιούτα έφεραν αδιαφορίαν πρός τα θεία>>.

-Το 1819 ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε' με εγκύκλιο του στρέφεται ανοικτά κατά της διδασκαλίας των θετικών επιστημών και της φιλοσοφίας . <<Επιπολάζει 'ενιαχού μια καταφρόνησις περί τα γραμματικά μαθήματα και διόλου παράβλεψις περί τάς λογικάς και ρητορικάς τέχνας,και περί αυτή 'επί πάση την διδασκαλίαν της υψηλοτάτης θεολογίας,προερχόμενη έκ της ολοτελούς αφοσιώσεως μαθητών όμου και διδασκάλων είς μόνα τα μαθηματικά και τας επιστήμας,και αδιαφορία είς τας παραδεδομένας νηστείας,προκύπτουσα έκ τινών διεφθαρμένων ανδραρίων τα οποία καθώς τα ζιζάνια μεταξύ του καθαρού σίτου,ούτω και αυτά μεταξύ των πεπαιδευμένων του γένους ανεφύησαν,πλανώμενα ύφ' αυτών και πλανώντα τους αφελεστέρους και απεριφράκτους την διάνοιαν>>. Η τοποθέτηση αυτή του πατριάρχη κάνει τον Κοραή να δηλώσει ότι: <<περισσότερον ήθελε ωφελήσει το Γένος σήμερον όστις καίει,παρά όστις γράφει γραμματικάς>>.

-Στα χρόνια της Ναζιστικής κυριαρχίας του 1941, στα χρόνια που ο σατανικός και διεστραμμένος Χίτλερ αιματοκυλούσε την ανθρωπότητα, οι καλόγεροι της Ιεράς Επιστασίας του "Αγίου" Όρους έγραφαν επιστολές προς τον Χίτλερ (26 Απριλίου 1941) και τον εκλιπαρούσαν να σπεύσει και να τους προστατέψει έχοντάς τους υπό την κηδεμονία του. Υποδουλώθηκαν οι καλόγεροι στους Ναζί για να σώσουν το τομάρι τους την ώρα που ο Χίτλερ αιματοκυλούσε την ανθρωπότητα, και ενώ οι Γερμανοί κατακτούσαν εδάφη και δολοφονούσαν αθώα γυναικόπαιδα οι καλόγεροι του "Αγίου" Όρους έστελναν δεύτερη επιστολή στον Χίτλερ, αλλά αυτή τη φορά συγχαρητήρια επιστολή για τα σατανικά και δολοφονικά κατορθώματα των Γερμανών Ναζί. Προσευχόντουσαν δε, στον "Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν όπως δίδει υγείαν και μακροημέρευσιν στον Αδόλφον Χίτλερ δια το καλόν της Γερμανίας". Ανάμεσα στις φωτογραφίες όλων των "αγίων" Αγιορειτών είχαν και την φωτογραφία του σατανικού εγκληματία Χίτλερ!!!!

-Αυτά λοιπόν μας λένε τα ιστορικά στοιχεία για τον ρόλο του κλήρου. Για την επίσημη ιστορία ,όλα αυτά σκοπίμως δεν αναφέρονται. Η κατά καιρούς λογοκρισία, κυρίως από την μεριά του ιερατείου και η δίχως οίκτο χάλκευση της ιστορίας μας, αποκοίμισαν τον Ελληνικό λαό και τον παραπληροφόρησαν αισχρά, άλλωστε, η ιστορία γράφεται πάντα από τους νικητές και τους ισχυρούς,οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να αποσιωπούν,να αποκρύπτουν ,ή το χειρότερο να παραποιούν και να αλλοιώνουν την αλήθεια κατά το δοκούν,αποστερώντας τον λαό από την αληθινή του ιστορία. Διδασκόμαστε έτσι, μια κατασκευασμένη – εικονική ιστορία που εξυπηρετεί πάντοτε την εκάστοτε άρχουσα τάξη,η οποία έχει την τάση να εξωραΐζει γεγονότα προς όφελός της.