"ΑΓΕΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΦΩΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΧΡΟΝΟΣ"

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Έγκυος, Στο.....Πιτς φυτίλι !!!





-Στην Ρόδο ανάμεσα στα Κολύμπια και τον δήμο Αρχαγγέλου βρίσκεται ο ναός της Παναγιάς Τσαμπίκας της Κυράς. Εκεί κάθε χρόνο συρρέουν προσκυνητές από κάθε μεριά της Ελλάδας κυρίως όμως άτεκνες γυναίκες, οι οποίες ζητούν από την Θεοτόκο να τους χαρίσει παιδί και της τάζουν είτε να το βαφτίσουν στον ναό της είτε να του δώσουν το όνομα της.
-Οι πιστές όμως, που έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στις δυνάμεις της Παναγίας θα πρέπει αφού νηστέψουν και προσευχηθούν για τρεις μέρες, γεμάτες πίστη να καταπιούν το σβησμένο φυτιλάκι που ανάβει κάτω από την θαυματουργή εικόνα!
-Οι γυναίκες - πριν ολοκληρώσουν αυτό το άτυπο τελετουργικό - θα πρέπει να ανέβουν στον λόφο, στην Ψηλή και να μπουν στο παλιό εκκλησάκι, κρατώντας στην αγκαλιά τους μια πέτρα(!), σαν να κρατούσαν μωρό!!!. Εκεί θα πρέπει να πουν στην Παναγία «φέτος ήρθα με την πέτρα και του χρόνου θα 'ρθω με το παιδί μου».

-Μα τί γελοίο να καταπίνει κανείς φυτίλια για να μείνει έγκυος! Και το επόμενο βήμα ποιό είναι αν δεν μείνει; Να καταπιεί όλο το λάδι από την καντήλα; Μήπως να κάνει μπάνιο με αυτό;

-Να αναφερθώ και στο πιο παλιό «θαύμα» της Τσαμπίκας, που συνδέεται φυσικά με τα μεγάλα κτήματα που κατέχει το μοναστήρι στην γύρω περιοχή.

-Αυτά τα κτήματα, λένε οι καλόγηροι, ανήκαν σ έναν Τούρκο Πασά, του οποίου η γυναίκα δεν τεκνοποιούσε. Εκείνη μαθαίνοντας για την παναγία, προσευχήθηκε κι έφαγε το φυτιλάκι που έκαιγε στο καντήλι της εικόνας της. Έγινε το θαύμα κι έμεινε έγκυος. Ο Τούρκος δεν μπορούσε να πιστέψει πως το παιδί ήταν δικό του. Ούτε πίστευε πως επρόκειτο για «θαύμα». Όταν όμως γεννήθηκε το μωρό, κρατούσε στη μικρή χούφτα του το φυτιλάκι του καντηλιού!!!!. Έτσι, ο Τούρκος Πασάς δώρισε στην εκκλησία όλα αυτά τα κτήματα που βρίσκονται γύρω απ το ναό.

-Από το βιβλίο του θεολόγου Ν. Διμελή «Παναγία Τσαμπίκα: Θεολογική-ιστορικὴ
προσέγγιση» (εκδ. «Νέα Γραμμή», Ρόδος 2004) πληροφορούμαστε, ότι η εικόνα της πα-
ναγίας της τσαμπίκας βρισκόταν στην Κύπρο, στη μονὴ της παναγίας Κυκκώτισσας

Αντιγράφω:

-[Από εκεί με θαυματουργό τρόπο έφυγε και πήγε στη Ρόδο.Η απώλεια της εικόνας από
τη μονή του Κύκκου προκάλεσε αναστάτωση στους μοναχούς, οι οποίοι ξεκίνησαν
προσπαθειες εντοπισμού της. Την βρήκαν στη Ρόδο, την πήραν πίσω στην Κύπρο, η
εικόνα ξαναέφυγε (μόνη της θαυματουργά) για τη Ρόδο, την ξαναπήραν πίσω κι αυτὸ
έγινε συνολικα τρεις φορές, οπότε το πήραν απόφαση
και την Άφησαν στη Ρόδο. «Η εικόνα της παναγιας
Τσαμπίκας με τον ερχομό της στο λόφο εξεθρόνσε τη
θεὰ Αρτέμιδα του ειδωλολατρικού πανθέου.Ο λόφος
απο σκεύος ειδωλολατρίας ἔγινε το σκεύος της αληθι
νής ζωής.»]


-Πόσο ανίδεος – αδαής πρέπει να είναι κανείς για να πιστεύει σε όλο αυτό το παρανοϊκό πανηγύρι;;;;!!!!

69 σχόλια:

  1. Όπως έλεγε κι ο "θείος Albert" δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία.. για το πρώτο δεν είμαι και τόσο σίγουρος..

    Ευτυχώς εσείς τα καταφέρατε, (το κάνατε μόνοι σας το θαύμα..) και δε θα αναγκαστείτε να τρέχετε στη ρόδο και να παίρνετε φυτίλια απ την εκκλησία.

    Και που να βρει και λεφτά να τα αντικαταστήσει μετά δηλαδή, ξέρεις πόσο έχει πάει το θαυματουργό φυτιλάκι στις μέρες μας;..

    Άσε που δεν έχω ακούσει και καμιά συνταγή της Βέφας για την περίπτωση, ξέρεις, θαυματουργό φυτίλι με δαμάσκηνα και σάλτσα από δάκρυ θαυματουργής εικόνας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λυπάμαι που το λέω, αλλά μ αυτά και μ αυτά, ντρέπομαι που είμαι Έλληνας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. -Είπες συνταγές;;;;!!!! Για πάρε μια..... γεύση...!!!!

    -Μεσαιωνική ιατρική: Τα παρακάτω,(μικρό δείγμα ) είναι «αλιευμένα» από το βιβλίο του καρδιολόγου-υφηγητή Γιάννη Π. Γεωργίου, Ιστορία της Ιατρικής, εκδ. Παπαζήση, 1978


    -Βυζαντινή συνταγή για τη θεραπεία των κωλικών:
    «Πάρε ένα κομμάτι από έντερο χοίρου, ανακάτεψε το με άγιο μύρο, περιτύλιξε το με δέρμα λύκου ή (αν δεν βρεις) σκύλου, κάμε το φυλαχτό και ας το φορεί ο άρρωστος αμέσως μετά την πανσέληνο. Το αποτέλεσμα θα είναι καταπληκτικό!!!»

    -Για πάθηση του δεξιού ματιού:
    «Πάρε το δεξί μάτι βατράχου, περιτύλιξε το σε μεταξωτό πανί, κάμε το φυλαχτό και ας το φορεί ο άρρωστος. Αν όμως είναι άρρωστο το αριστερό μάτι, τότε πάρε το αριστερό μάτι του βατράχου!».

    -Για τη θεραπεία της φαλάκρας:
    «Συχνή επάλειψη με κόπρανα χήνας».

    -Μια αγγλική συνταγή για τον ίκτερο:
    «Να φάει ο άρρωστος εννιά (9) ψείρες με ψωμί και βούτυρο».

    -Συνταγή του 18ου αιώνα για τη χολολιθίαση:
    «Διάλυσε κόπρανα προβάτου σε φρέσκο γάλα και πότιζε τον άρρωστο»

    -Kατά τον Μεσαίωνα, οι Πέρσες βροντούσαν τα κανόνια από την ανατολή του ήλιου μέχρι τη δύση του για να διώξουν την επιδημία της χολέρας.


    -Ο Τερτυλλιανός θα αποκλείσει σαν περιττή την Επιστήμη στην Απολογία του. Το ανθρώπινο μυαλό διαταζόταν να σταματήσει να λειτουργεί. Όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας τά 'χε λύσει η εβραϊκή θεολογία: ο χριστιανισμός. «Αφ' ης εποχής μας εδόθη το ιερόν ευαγγέλιον, περιττεύει πάσα άλλη έρευνα»!!!!!!!.

    -Αποτέλεσμα....;;;;. Στα 341, Η Ιερή Σύνοδος της Αντιόχειας αναγνωρίζει επίσημα την τάξη των Εξορκιστών. Όταν χειροτονούσε ο Δεσπότης τον Εξορκιστή, τον εφοδίαζε με ειδικό βιβλίο προσευχών και εξορκισμών για να πετυχαίνει να διώχνει τα πονηρά πνεύματα. Την απόφαση ευλογεί ένας άλλος «μέγας», o γρηγόριος ναζιανζηνός (328-391), που υποστήριζε ότι η ιατρική ήταν άχρηστη, ενώ αγιασμένα χέρια πάνω στην κεφαλή του αρρώστου είναι τις περισσότερες φορές αποτελεσματικά!!!!!!!.

    - Οι «άγιοι» πατέρες αποθρασύνονται. Ο γρηγόριος της Τουρ διακηρύσσει ότι αποτελεί βλασφημία το να δίδονται φάρμακα στους αρρώστους, αντί να τους προσκομίζουν την εικόνα του «Αγίου» Μαρτίνου!!!!!!!.

    -Θα μπορούσα Βασίλη να κάνω εκατοντάδες αναρτήσεις με όλα αυτά τα τραγελαφικά , αλλά βλέπεις δεν έχω και πολύ χρόνο τελευταία. Έχω αρκετές (πρόχειρες) εργασίες και κάποια πράγματα θέλουν διασταύρωση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. xaxa.. χαχαχα..

    Φίλε Σταύρο.. τι να πω..σταματάω εδώ το σχολιασμό του θέματος, στερεύω από λόγια μπροστά σε τόση βλακεία..

    Αν έβγαινε ένας "γιατρός" κι έλεγε πως βρήκε τη θεραπεία της καράφλας, με ένα μείγμα από σκατά και φράουλες, θα του ανακαλούσαν την άδεια, και θα τον διαπόμπευαν δημόσια σαν απατεώνα.

    Ενώ τους μεγαλοαπατεώνες, που κοροϊδεύουν τους απλούς, αφελείς και αγαθούς πιστούς, τους αφήνουν ν αλωνίζουν ελεύθερα.

    Απομείναμε εμείς, αυτοί που κάποτε, έστω και έμμεσα, δώσαμε τα φώτα μας για να αναπτυχθεί ο σύγχρονος πολιτισμός, η τελευταία θεοκρατία της Ευρώπης.

    ..των Ευρωπαίων περίγελα, και των αρχαίων παλιάτσοι..

    Να σαι καλά όμως, απ τη μια γέλασα με την καρδιά μου, όχι λιγότερο απ όσο μέσα μου πονάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. -Nα ντρέπονται αυτοί* Βασίλη.... και όχι κάποιοι που προσπαθούν και λένε αυτά, που αυτοί* δεν πρόκειται ποτέ να μας πουν...

    *Αυτοί λοιπόν που όπως λες... μας κατάντησαν, των Ευρωπαίων περίγελα, και των αρχαίων παλιάτσοι.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χαχα.. μόνο μακριά από μένα η χολολιθίαση.. χαχα.. χαχαχα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλείται η Στυλιανή και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις δια σοβαρά συζήτηση!
    OVER!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωχ! Ένας άθεος ανάμεσά μας!
    Φοβάμαι πως ο θεός θα καταραστεί αυτό το χώρο σχολιασμού, έχω ακούσει πως αυτοί οι άθεοι είναι..ανήθικοι και σατανιστέεεεεες, θυσιάζουνε παιδάκια αφού τα βγάλουν ξεσκίζοντας με τα δόντια την κοιλιά της μάνας τους.
    ΧΑΘΗΚΑΜΕ ΟΛΟΙ. Ο θεός δε θα μας το συγχωρήσει. φέρε γρήγορα κάποιον να σου ξορκίσει το μόνιτορ.
    Έχω ακούσει πως κι αγιασμός
    -αν σου χει μείνει καθόλου-
    κάνει.

    Μη με κατήγορήσεις μόνο αν πάθεις ηλεκτροπληξία, εξάλλου ξέρουμε ποιός έφερε το κακό εδώ!
    (τα μεγάλα και άσχετα σχόλιά μας.. εκεί!
    :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. -Το έπιασα το υπονοούμενο Άθεε.... Είναι όμως κατάντια και αμοιβαίο κακό όταν κι όπως τις προκαλούμε, όλες αυτές (περί θρησκειών, θαυμάτων κτλ)συζητήσεις.

    - NoN SeRViaM μήν πιστεύεις ότι ακούς...!!! χε χε.
    [Σημείωση...θέλω να παραπέμπω στα σχόλια ,σε απευθείας σύνδεση (σύνδεσμο) αλλά δε νιώθω...να το κάνω.]
    Γι' αυτό, NoN SeRViaM ΔΕΝ πιστεύω να εννοείς τέτοιον εξορκισμόν..." http://www.youtube.com/watch?v=F01mYR0doIo "
    χαχαχα να μου λείπει το φτύσιμο... χαχαχαχαχα

    - Έχω όμως μια απορία.... Πως ήρθε(χ3), η εικόνα από την Κύπρο στη Ρόδο...;;;

    - Στέλλα, σε παραθέτω έναν πιο εύκολο "γρίφο" .
    "Μη νομίσετε ότι ήρθα να φέρω ειρήνη στη γη. Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη αλλά μάχαιρα.Μτ. 10: 34-42"



    -Πάντως (για να κάνω κι ένα λογοπαίγνιον), είναι σαν να έρχεται μπροστά σου και να σου λέει...
    "Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι..!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Σταύρο..

    Μάλλον έγινε κάποιο πολυκυματικό χρωμοκβαντοδυναμικό υπερσκουληκοτρυποδιάστατο χορδοβαρυτικοχαοτικό θαύμα, εκτός πια αν την έκλεβε ο ένας παππάς απ τον άλλο, και την πηγαινοφέρνανε πιο ταπεινά, με πλοίο, που δυσκολεύομαι να το πιστέψω.

    Εξάλλου, επιστημονικά μιλώντας, το πρώτο μου φαίνεται πιο πιθανό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. NoN SeRViaM Μου δέθηκε η γλώσσα με όλα αυτά τα γλωσσοδετικοδυναμικά θαύματα...!!!

    -Κάπου όμως άκουσα πως ήρθε κολυμπώντας !!!! Δεν μας διευκρίνιζε όμως την τεχνική... πεταλούδα... ελεύθερο...ύπτιο... πρόσθιο......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σταύρο, μια και καταπιάστηκες με την παναγία, να σου εξιστορήσω και γω ένα γεγονός —γεγονός, όχι αηδίες—, το οποίο συνέβη στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, ένα χωριό της Δ. Μακεδονίας, όπου η εκκλησία είναι αφιερωμένη «εις την χάριν της»:
    Ήταν ένας νέος 19άρης, μεγαλύτερος από μένα κάνα 7-8 χρόνια, μια χαρά παλληκάρι, που μια μέρα, εκεί που κουβαλούσε ξύλα με τα ζώα από ένα παρακείμενο δάσος, του την βγήκε μια αρκούδα, «να! τρία μέτρα μπόι, ίσαμι του ταβάν’», όπως έλεγαν οι γονείς του σ’ εκείνους που ρωτούσαν «τι έπαθι, ρα, ου Τσίλτ’ς κι μουγγάθκιν;».
    Όπως θα κατάλαβες «ου Τσιλτ’ς» μουγγάθηκε απ’ την τρομάρα του. Ήταν και μια εποχή άστα να πάνε, 1956, και «του μπδί» ήτανε για ένα μήνα και μουγγοθόδωρος. Τι στον Άηβασίλη το τάξανε, τι ματζούνια το ταΐσανε, τι ξορκισμούς από ένα παπά ενός παραδιπλανού χωριού... «ου Τσιλτ’ς μήτι μ’λιά, μήτι λαλιά».
    Κάποια στιγμή, δεν έμαθα ποτέ πώς και από πού, κάποιος κοντοχωριανός έφερε μιαν εικόνα «τσ’ παναγιάς» και είπε στους γονείς του μουγγοθόδωρου πως αυτή μόνο «μπουρούσε να τουν γειάν’». Κυκλοφόρησε το νέο στο χωριό και είχε κανονιστή η προσκύνηση να γίνη μια Κυριακή πριν το δεκαπενταύγουστο (η μεγάλη γιορτή και το πανηγύρι της παναγιάς), όπου σχεδόν όλο το χωριό πήγαινε να εκκλησιαστή.
    Πρώτη φορά τόσος κόσμος — ακόμη κι από διπλανά χωριά. Μπροστά από την εκκλησία ο μεγάλος ελεύθερος χώρος, όπου τότε γινόταν παζάρι κάθε Τετάρτη (σήμερα είναι πολύ ωραία πλατεία), είχε κατακλυσθή. Τίγγα... ούτε καρφίτσα που λένε.
    Αφού τέλειωσε η λειτουργία, βγήκε ο τελάλης του χωριού και μας ζήτησε να κάνουμε απόλυτη ησυχία, γιατί «θα τουνε διαβάσ’ ου παπάς κι θα τουν ευλουγήσ’ η εικόνα τσ’ παναΐας».
    Μη στα πολυλογώ, βγήκε ο παπάς με την φερτή εικόνα στα χέρια και ξοπίσω του «ου Τσιλτ’ς», μ’ ένα καλυμμαύχι περασμένο πάνω του και το κεφάλι σκυφτό, σαν κλέφτης που πιάστηκε στα πράσσα. Τον βάζει εκεί μπροστά γονατιστό ο παπάς, του ακουμπάει την εικόνα στο κεφάλι απ’ την ανάποδη, και αρχίζει ένα μουρμουρητό, μα τι μουρμουρητό... Λόγια ακαταλαβίστικα και περίεργα, αλλά παιδί εγώ, που να ξέρω τι έτρεχε... νόμιζα ότι διαβάζει τα ευαγγέλια.
    [Η συνέχεια στο επόμενο σχόλιο.]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. [Συνέχεια εκ του προηγουμένου.]

    Ξαφνικά «ου Τσιλτ’ς» βγάζει μια φωνή, δεν κατάλαβα τι είπε, αλλά το βουητό μεταξύ των θεατών σκέπασε τα πάντα. Ο παπάς έκανε μια κίνηση πιέζοντας με την εικόνα της παναγίας το κεφάλι του Τσίλη και φωνάζοντας δυνατά: «Εουσφόρι... μείν’ ικεί... ιγώ θα σ’ πω πότι να ιξέλθ’ς»!
    Συνέχισε το μουρμουρητό του, έσκυψε στο αυτί του Τσίλη, κάτι είπε και «ου Τσιλτ’ς» βγάζει μια τσιρίδα και πέφτει τα μπρούμυτα. Άλλο ένα βουητό, σαν τεράστιο μελίσσι, στην πλατεία. Και σιγανοψιθυρίσματα όλο θαυμασμό και φόβο. Κοιτάγματα γύρω, «του είδεις;», «αμ’ δεν του γείδα;» και τέτοια και άλλα πολλά. Στο μεταξύ «ου Τσιλτ’ς» τέζα.
    Σκύβει ο παπάς, του πιάνει το κεφάλι, κάτι φάνηκε να λέη, άρχισε να συνέρχεται «ου Τσιλτ’ς». Συκώνει τα χέρια ο παπάς και κάνει νόημα στο πλήθος να ησυχάση.
    — Τσίλη, μ’ ακούς;
    Κουνάει καταφατικά το κεφάλι «ου Τσιλτ’ς».
    — Μπουρείς να μιλήσης;
    Κουνάει καταφατικά το κεφάλι «ου Τσιλτ’ς».
    — Ε, μίλα, μπρε!
    Και «ου Τσιλτ’ς» μίλησε και είπε:
    — Μιλάου, παπά μ’, μιλάου!
    Μη σου περιγράψω τι έγινε, άσε το σταυροκοπίδι και τα «κύργε, ελέησον», και «δόξα του θιώ», και «μιγάλου τ’ oυνουμά τ’», και «μιγάλ’ η χάρη τς». Ένας χαμός.
    Αν τώρα μου πης ότι αυτό δεν ήταν θαύμα, είσαι άπιστος.
    Βέβαια από τότε, να το πω κι αυτό, η εικόνα δεν θαυματούργησε άλλο, κι ας πηγαίνανε τα τάματα και τα αφιερώματα σύννεφο... είχε πεθάνει και ο παπάς εκείνος, θα πρέπει να είχε αμαρτήσει μεγάλην αμαρτίαν το χωριό, θύμωσε φαίνεται η παναγιά και εγκατέλειψε την εικόνα το πνεύμα της. Σε κάποιαν άλλη θα εφώλευσε, άδικο αυτό, αλλά οι χωριανοί δεν παύουν να θυμούνται το μεγάλο θαύμα και να την τιμούν με τον οβολό τους.
    Εμείς, παιδιά τότε, είχαμε ανεβή στα γύρω δέντρα και από εκεί παρακολουθούσαμε τα δρώμενα.
    Αν και το θαύμα που περιέγραψα δεν έχει να κάνη με θαυμασίως καταστάσα έγκυο στείρα ή «προβεβηκυία εν ταις ημέραις αυτής» γυναίκα, δεν μπορείς να αρνηθής ότι κάποια σχέσις υφίσταται, αφού πλέον μας έχουν γκαστρώσει με αυτούς τους γελοίους παραλογισμούς.
    Αυτά και, αν και νωρίς ακόμη, ευχές για καλή γέννα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. - Κάθε τόπος ndemonicos έχει να επιδείξει και το δικό του «θαύμα»
    - Ο τρόπος που παρουσίασες όμως το περιστατικό, ήταν ομολογουμένως απολαυστικός. Ο καημένος ου Τσιλτ’ς, τα είδε όλα!!! Ξέρω που σου λέω... Έχω δει πολλές φορές αρκούδα , σε κυνήγι ή ορειβασία επάνω στο βουνό. Ευτυχώς όμως δεν έπαθα και δεν τράβηξα ότι και ου Τσιλτ’ς!! :-))

    -Το «βαρύ πυροβολικό» της Εκκλησίας στην βιομηχανία θαυμάτων (τα οποία γεμίζουν και τα παγκάρια της), ήταν ανέκαθεν οι εικόνες που θεραπεύουν, δακρύζουν ή ματώνουν. Ανάμεσα όμως σε όλες τις περιπτώσεις, ξεχωρίζει και η ματωμένη εικόνα της Παναγίας στον Άγιο Φανούριο Αργυρούπολης. Το 2001 ήταν μια χρονιά ορόσημο, καθώς η επιστήμη αποφάσισε ότι θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί το γεγονός, ότι είχε στην διάθεσή της, λίγο από το αίμα της Θεοτόκου και αποφάσισε να κάνει μια τυπική χημική ανάλυση. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: Στις «φλέβες» της Παναγίας δεν έρεε ανθρώπινο αίμα (λογικό θα σκεφτεί κάποιος «ευσεβής») αλλά…βυσσινάδα του Θεού!!!!

    - Σ’ ευχαριστώ πολύ για της ευχές σου στον απόγονο.....
    - Πολύ κλοτσιά όμως βρε ndemonicos.... Πολύ κλοτσιά....!! :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αχ βρε ndemonicos... πότε θα το ανοίξεις κι εσύ το blogίδιον να ραγίσουν λίγες καρδιές που η αθεΐα διακτυνίζεται στον ιστοχώρο σαν τα μανιτάρια στο βουνό!;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το θαύμα φίλε ndemonicos δεν ήταν που μίλησε «ου Τσιλτ’ς» αλλά που γέμισε το παγκάρι. Ο Μεγαλόχαρη πρέπει να διασκέδασε αρκετά μαυτή τη παράσταση και ο θίασος αμείφθηκε αδρά. Οι παραστάσεις όμως πρέπει να επαναλαμβάνονται, γιατί αλλιώς η Παναγιά θα κάνει ζάπινγκ και το παγκάρι θα αδειάσει.
    Για δες τι κάνει η Παναγία Τσαμπίκα, κατεβάζει το ένα έργο και αμέσως ανεβάζει το επόμενο.
    Και να σκεφθείς ότι κάποιοι θέλανε την αποκαθήλωση των εικόνων.
    Κανονικά θα έπρεπε όλους του κουτόφραγκους να τους κάνουμε ορθόδοξους και τότε με την βοήθεια της παναγιάς να δεις πως θα γέμιζε το παγκάρι του κράτους.
    Χαιρετώ όλη τη παρέα και το Σταύρο που δεν ήταν εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα φίλε Dyer . Το πόσο θα ήθελα να ήμουν στη εκλεκτή σας παρέα, το έχω εκφράσει μέσα από τα όποια σχόλιά μου. Όπως όμως , ενδεχομένως να γνωρίζεις, υπάρχει 7μηνήτικος λόγος.... :-))
    - Eλπίζω κι εύχομαι να υπάρχει στο μέλλον μια 2η ευκαιρία...

    - Στο θέμα των "θαυμάτων" τώρα...., θα έλεγα πως η θεατρική νότα που δίνεις στον όλο παράδοξο και η εκμετάλλευση των αντιπροσώπων του παραλόγου προς όλους τους πιστεύοντες , είναι αν μη τι άλλο εύστοχος και δείχνει την ζοφερή πραγματικότητα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγνώμη για το άσχετο του σχολίου μου, όμως φίλε ndemonicos, ελπίζω κι εγώ πως σύντομα θα σας το επιτρέψουν ο χρόνος και οι συνθήκες, να μας δώσετε τη χαρά να βλέπουμε συχνότερα τις σκέψεις σας, γραμμένες σε κάποιο blog.

    Βασίλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτό όντος αγαπητέ ndemonicos , θα ήταν ένα πάρα πολύ ευτυχές γεγονός (τουλάχιστον για εμένα). Πιστεύω πως έχω να πάρω πολλά ακόμη εφόδια γνώσεις και Περεταίρω διερεύνησης αυτής, από εσάς....

    ΑΝΑΜΝΟΝ λοιπόν ndemonicos ΑΝΑΜΝΟΝ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ειπα να πω ενα γεια..!

    επειδή μια παρέα είστε από ότι καταλαβα, άμα γίνομαι ενοχλητική να μου το πείτε..!! χαχα
    Σταύρο, καλός πατέρας!

    Παναγία Τσαμπίκα λοιπόν.. δεν είχα ακούσει ξανά για αυτήν την ονομασία...

    Βασικά το θέμα που θίγεις είναι πιο πολύ ενάντια όχι τόσο στην θρησκεία, αλλά στο ότι έχουν μπλεχτεί δεισιδαιμονικές(;) παραδόσεις με αυτήν.
    κάτι που δεν συναντάς μόνο στις εκκλησίες. θα μπορούσε να αναφερόταν σε βιβλίο πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, περί θρύλων και εθίμων που μεταδίδονται από στόμα σε στόμα.

    καλά ενοείται πως έχουνε γίνει πάρα πολλές απατεωνιές για διάφορα "θαύματα". αυτό όμως δεν αναιρεί ότι γίνονται και θαύματα πραγματικά τα οποία δεν βγαίνουν σε έκτακτο ανακοινωθέν. είναι ιστορίες που ακούς από ανθρώπους που τα έχουνε ζήσει, και που κανένα όφελος δεν έχουν από τα οικονομικά της εκκλησίας.

    και ναι, είναι αφηγήσεις. δεν είναι αποδεικτικά πειράματα για να μπορώ να σε πείσω να βάλεις το όνομα του Θεού εκεί που εμφανίζεται το ανεξήγητο επιστημονικά.
    όπως αφήγηση είναι και του κυρίου ntemonicos.

    κύριε ntemoice! εντυπωσιάζομαι με την εξοικίωσή σας με τους υπολογιστές για έναν άνθρωπο της γενιάς σας! Τα σέβη μου.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Βρε, βρε, βρε… η Στέλλα!
    Για τη Παναγιά Τσαμπίκα δεν είχες ακούσει.
    Αλλά θα μου πεις είναι υπερβολή και γελοίο.
    Μιας και θέλεις τόσο τη γνώμη μου, να αναφέρω υπερβολές και γελοιότητες… από πού θες, από την Π.Δ. από την Κ.Δ. ή από αλλού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Άντε να το κλείσω, Dyer.
    Ο λόγος που δεν επαναλήφθηκε η παράσταση, οφείλεται στο ότι τον αμέσως επόμενο καιρό κυκλοφόρησε στην μικρή αυτήν κοινωνία η έντονη φήμη πως ξαφνικά οι οικογένεια του Τσίλη εμφάνισε μιαν ανεξήγητη οικονομική δυνατότητα. Μη φανταστής τίποτε μεγάλο, την εποχή εκείνη δύο τρία χιλιάρικα έκαναν διαφορά σ' αυτές τις κοινωνίες.
    Πέθανε κι εκείνος ο άνθρωπος του θεού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αχ, δεσποινίς Στέλλα, για ποια εξοικείωση μιλάτε; Την μαύρη μου την τύφλα ξέρω. Δυο τρία πράγματα και μετά... χάος. Ούτε ένα blog έχω την δυνατότητα να δημιουργήσω.

    Προσωνυμίες παναγίας πέραν της «Τσαμπίκα»:
    • Κολοκυθιώτισσα: Προστατεύει τα κολοκυθάκια για το σουφλέ και τις (γλυκο)κολοκύθες για κολοκυθόπιτα. Η εικόνα είναι θαυματουργή, απόδειξη δε τούτου συνιστά και η επί τόσους αιώνες πίστη στα λεγόμενα «κολοκύθια με ρίγανη» των τα φαιά φερόντων.
    • Μαγαζιώτισσα: Προστάτης των μαγαζατόρων, καθότι μαγαζάτορας η ίδια. Θαυματουργή εξάπαντος, κάτι που διαπιστώνει εύκολα ο καθένας, αν υπολογίση την συνεχόμενη αύξηση του πλήθους και της ισχύος των σταυροκαμπανοφόρων μαγαζιών.
    • Εσφαγμένη (ή Σφαγμένη): Ένας μοναχός της ζητούσε επιμόνως προσωπικό θαύμα, εκείνη αρνείτο, εκείνος τσαντίστηκε, τράβηξε μαχαίρι και έσφαξε την εικόνα της, από την οποία έτρεξε τόσο αίμα, ώστε υποχρεώθηκαν να της βάλουν αιμοστατικά και να την εισαγάγουν στην κλινική «Παμμακάριστος», όπου και της έρραψαν το τραύμα. Τώρα να μη πω τι έπαθε ο καημένος ο μοναχός — ουδείς θα με πιστέψη. Είναι προφανές ότι πρόκειται για άκρως θαυματουργή εικόνα.
    • Μακελλάρια: Λένε πως αυτό το προσωνύμιο της αποδόθηκε διότι καθωδήγησε τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας στο μακελλάρισμα της Υπατίας, αλλά αυτό μόνον ο ίδιος θα μπορούσε να το βεβαιώση.
    • Καμένη: Και εδώ πρόκειται για θαυματουργή εικόνα της, την οποία μάλιστα δεν επιδιώρθωσε διά θαύματος, ώστε να εμπεδώσουμε όλοι ότι και καμένη μπορεί να κάνη θαύματα, πόσο μάλλον άκαφτη.
    • Μικρά: Εικόνα μη θαυματουργή —η μία από τις δύο— της παναγίας όταν ήταν ακόμη σε μικρή ηλικία, προτού μυρίση τον κρίνο. Πολλοί ισχυρίζονται πως είναι φωτογραφία και γι’ αυτό δεν είναι θαυματουργή, αφού, λένε, ο φωτογράφος δεν είναι αγιογράφος. Αλλά είχε εφευρεθή τότε η έγχρωμη φωτογραφία;
    • Γουρλομάτα: Της είχε μείνει από τότε που ο Ιησούς, στο θαύμα της Κανά, της είχε πει το περίφημο «τι εμοί και συ, γύναι;», δηλαδή «τι κοινό υπάρχει μεταξύ εσού και εμού, γυναίκα;» (ή γύναιο, εξαρτάται από τον τόνο της φωνής, πλην δεν λειτουργούσε το μαγνητόφωνο ώστε να αποφανθούμε), και της παναγίας της είχαν πεταχτή τα μάτια έξω από το σοκ, ενώ ο παπαράτσι δεν έχασε την ευκαιρία. Όπως αντιλαμβάνεσαι πρόκειται για φωτογραφία την οποία τράβηξε αυτός ο άθλιος παπαράτσι, οπότε εξηγείται και το μη θαυματουργικόν του πράγματος.
    • Μαχαιρωμένη: Δεν γνωρίζουμε το ιστορικό, πιθανολογείται όμως ότι κάποιος την μαχαίρωσε επειδή δεν του έδινε ρέστα από δηνάριο, που είχε ρίξει στο «γλωσσόκομον» του μαγαζιού της για παροχή υπηρεσιών μικρότερης αξίας.
    • Κλεφτοπαναγιά: Της έμεινε από τότε που την κάνανε τσακωτή να σουφρώνη κάτι ψιλοπράγματα σ’ ένα μίνι μάρκετ και ετοιμαζόταν ο ο ιδιοκτήτης να της βγάλη το μάτι, για να θυμάται αυτό που έκανε και να μη το ξανακάνη. Όταν όμως εκείνη του είπε ποιανού μάνα είναι, χέστηκε πάνω του ο φουκαράς και την άφησε να φύγη. Πλην όμως της έμεινε το όνομα — εξ ου και η γνωστή παροιμία.
    • Του Χάρου: Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται. Κάποιοι λένε επειδή είναι μητέρα του Ιησού, ο οποίος θα κρίνη κατά την Δευτέρα ή Παρασκευή παρουσία του και τους πεθαμένους. Άλλοι διότι είναι αστεφάνωτη σύζυγος του μεγάλου, ο οποίος έχει και δύο μαγαζιά για τους πεθαμένους, τον παράδεισο και την κόλαση. Μερικοί δε, επειδή ο Ιησούς ανεστήθη εκ νεκρών, ότι διατηρούσε σχέσεις με τον Χάρο. Κάποιοι μάλιστα από τους τελευταίους πάνε την βαλίτσα ακόμη παραπέρα, λέγοντας ότι του είπε ο Χάρος: «Άντε, μπαγασάκο, την πήδηξες προς το παρόν και το χρωστάς στην μάνα σου». Να σημειωθή ότι η συγκεκριμένη εικόνα ειδικεύεται στις νεκραναστάσεις.
    • Πυροβολημένη: Μη πάη το μυαλό σας εκεί, πονηροί! Κάποιοι Τούρκοι πυροβόλησαν την εικόνα της στην μονή Βατοπεδίου, αλλά εκείνη ούτε καν που μάτωσε... αυτό κι αν είναι θαύμα! Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι πρόκειται για εγγενώς θαυματουργή εικόνα. «Πυροβολημένοι» είναι όσοι πιστεύουν ότι το πλάσμα αυτό της εμφυτευμένης φαντασίας τους μπορεί να έχη οποιαδήποτε σχέση με ό,τι θα αποκαλούσαμε ανώτερο, ανώτερου επιπέδου. Ίσως ανώτερου κι από τα λάχανα.
    ΣΣ: Οι προσωνυμίες είναι αληθινές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. -Σε τι βρε Στέλλα μου να ενοχλείς;. Μια παρέα, όπως λες ,είμαστε εδώ και θα χαρώ πολύ να γίνει μεγαλύτερη και ενδεχομένως σοφότερη.
    - Χαίρομαι ιδιαίτερα που το εν λόγο κανάλι σου δίνει την δυνατότητα να μάθεις κάποια πράγματα και ενδεχομένως να σου δίνει το ερέθισμα να ψάξεις, να προβληματιστείς.
    - Οι δεισιδαιμονίες και τα «θαύματα» Στέλλα μου, αποτελούσαν ανέκαθεν τον «δούρειο ίππο» της θρησκείας , ενάντια σε κάθε απαίδευτο, απελπισμένο και αδαή ανθρώπινο νου. Είναι η σφραγίδα της «θείας αποκάλυψης», η επιβολή του αναπόδεικτου και του παραλόγου.
    -H χριστιανική-θρησκευτική αυτή βιομηχανία θαυμάτων, συνεχίζει απτόητη μέχρι και σήμερα με τον ίδιο τρόπο παρωδίας. Αμέτρητες εικόνες δακρύζουν, δαιμονισμένοι εξορκίζονται, άρρωστοι θεραπεύονται, κομμένα χέρια, πόδια, κεφάλια συγκολλούνται, πνιγμένοι διασώζονται, γυναίκες μένουν έγκυες, φασματικές εμφανίσεις αγίων ακόμα και της ίδιας της Παναγίας εμφανίζονται παντού σε τοίχους, σε αμάξια, σε τζάμια, σε νερά, σε ύπνους και σε ξύπνιους… θαυματουργικά βαλσαμωμένα πτώματα, κόκαλα, ζώνες, γένια, δόντια, δάχτυλα, κρανία, «άγια φώτα» που ανάβουν μόνα τους... Ο κατάλογος των φρικιαστικών χριστιανικών «θαυμάτων» δεν έχει τέλος.

    - Άθεε ας κάνουμε λίγες μερούλες υπομονή και τα.... «μαργαριτάρια» των «θεόπνευστων βιβλίων» θα είναι έτοιμα προς ανάγνωση και σχολίαση.

    -ndemonicos είσαι απίστευτος!!! Που πας βρε «αθεόφοβε» και τα βρίσκεις όλα αυτά!! Τι ευρηματικές αναλύσεις που έχεις κάνει!!
    - Θα έλεγα, πως πρέπει να επισπεύσεις της διαδικασίες για τη δημιουργία του μπλοκ. Για να ραγίσουν καρδιές!! Όπως λέει και ο ‘Άθεος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αχ να’ ξερες Σταύρο τι μας έλεγε προχθές, μόλις ήπιε μερικά ποτηράκια!
    Ακόμα βρε Νικόλα το blog…
    Τι πίνεις…;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. -Αχ... αυτές οι χιλιομετρικές αποστάσεις.....


    -Ωραίος ο conko......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Σταύρο, μέλλοντα χαζομπαμπά τις καλημέρες μου!

    Ωραιότατο το σπιτικό σου! Φιλόξενο και ευχάριστο. Πρώτη μου επίσκεψη με ευχές και σε όλους τους γνωστούς και φίλους!


    ΥΓ: Νdemonikos, όπως κατάλαβες, η απαίτηση για ευblogιο είναι παλλαϊκή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. -Φίλε Conko καλή σου ημέρα.Καταρχήν σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου στο καναλάκι μου.....
    -Είμαστε στον 7ο μήνα της κύησης και είμαι λίγο στα χαμένα όλο αυτό το διάστημα. Εσύ θα μα καταλαβαίνεις καλύτερα....Και να ευχηθώ ότι καλύτερο σε 'σας και το νεογέννητο.

    -Όπως θα έχεις καταλάβει ασχολούμαι κι εγώ με την μάστιγα του παραλόγου.Προσπαθώ όσο μου δύναται.

    - Σε οτιδήποτε μπορώ να φανώ χρήσιμος και να βοηθήσω, είμαι στη διάθεσή σου. Θα σου στείλω το μέιλ μου με σχόλιο,στο κανάλι σου(αφού έχεις μετριασμό σχολίων).

    - Να σε καλά και ελπίζω να τα λέμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. γεια σας παιδια!..

    Σταύρο αν θέλω να βγάλω κάτι από αυτές τις συζητήσεις, είναι το να κατανοήσω τους λόγους για τους οποίους κάποιος έχει απαρνηθεί την αρχική του πίστη, την πίστη που λέω πως έχω η ίδια, και ίσως πάνω σε ποια σημεία "κολλάει" κανείς και είναι αντίθετος.
    αυτό, με τη σειρά του, γίνεται αφορμή να ψάξω πράγματα, όσο μπορώ.τροφή για σκέψη που είπε και ο Βασίλης. οπότε σας ευχαριστώ που με βοηθάτε σ αυτο.

    πολύ προσωπικά πέσανε,ε;

    ...

    οι δεισιδαιμονίες είναι κάτι
    διαφορετικό από τα θαύματα. άλλο το "φτου σου, μην βασκαθείς" και άλλο το θαύμα που γίνεται μετά από πίστη δικιά σου και την προσευχή ενός γέροντα π.χ.

    τα θαύματα δεν είναι για να λεμε: κοίτα πόσο δυνατός είναι ο θεός! πρέπει να τον φοβάσαι!
    ένας χριστιανός γνωρίζει πως ο θεός είναι παντοδύναμος και δεν περιμένει κάποιο θαύμα για να πιστέψει.
    άλλωστε "θαύματα" μπορούν να γίνουν και με την επίκλιση του Σατανά...

    όσο για τα προσωνύμια της Παναγίας, είναι κάτι λαϊκό. ένα παράδειγμα, όχι προς παρεξήγηση: όπως λένε στα χωριά ο μπάμπης ο κουτσός, ή η γιαννούλα η όμορφη, έτσι έχουν προστεθεί και σε διάφορες περιοχές κάποια επιπλέον προσωνύμια στο πρόσωπο της Παναγίας.

    άθεε Αποστόλη ό,τι προτιμάς. αν είναι από Καινή Διαθήκη θα έχω ευκολότερη πρόσβαση στο κείμενο...

    όσο για το παλιότερο σχόλιο με το Στέλλα κρατάω μαχαίρι...

    (γνωστή και η κρυαδούλα: "κι εγώ σακούλα, πάμε για ραδίκια..")

    ...εκεί που λέει πως δεν ήρθε ο Χριστός στη γη για να φέρει ...παγκόσμια ειρήνη, θα σχολίαζα πως απλώς όποιος τον ακολουθεί δεν πρέπει να είναι μέσα σε ένα ροζ συννεφάκι και ότι όλα θα είναι μέλι-γάλα. θα είναι δύσκολο να τον ακολουθήσει κανείς γιατί θα έρθει σε αντίθεση με όποιον άνθρωπο αγαπημένο του δεν είναι χριστιανός. και αυτό θα το αντέξει όποιος είναι συνειδητοποιημένος στην πίστη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. > Βρε Στέλλα, ειλικρινά δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά πώς μπορείς να συνδυάζης «την τροφή για σκέψη» και «το θαύμα που γίνεται μετά από πίστη δικιά σου και την προσευχή ενός γέροντα»; Και εντάξει η δική σου πίστη, θα δεχθώ το «θαύμα», υπάρχει εξήγηση σχετικά με τούτο [βλ. «Θεραπείες του καρκίνου στην αρχαία Ελλάδα», «Τα θαύματα της Λούρδης» κ.ά., κι αν σου είναι δύσκολο, θυμήσου το placebo], αλλά «την προσευχή ενός γέροντα»;!;!
    Βέβαια δεν γνώριζα ότι μπορούν να γίνουν θαύματα και με την επίκληση του σατανά, αλλά είμαι βέβαιος ότι, για να λες κάτι τέτοιο, έχης κάποιο αδιάσειστο στοιχείο να παρουσιάσης.
    Από την άλλη, θεωρώ υποχρέωσή μου να σε πληροφορήσω ότι η έννοια «αρχική πίστη» είναι κάτι που σηκώνει πολύ νερό, και δεν προσφέρεται ο χώρος. Το αφήνω λοιπόν.
    Πάμε στις δεισιδαιμονίες και τα θαύματα. Δεν ξέρω πόσο διαφορετικά είναι, αλλά για να «επιβιώνουν» στο μυαλό ενός ανθρώπου είναι αναγκαία η ύπαρξη του υπόβαθρου της θρησκευτικής πίστης. Μη υπάρχουσας της θρησκευτικής πίστης, ούτε η μαύρη γάτα, ούτε το πέρασμα κάτω από σκάλα, ούτε το 13, ούτε όποια άλλη ηλιθιότητα μπορεί να ριζώση και να αναπτυχθή. Και φυσικά ούτε η πίστη στην δυνατότητα ή πιθανότητα πραγμάτωσης εκ των έξω θαύματος.
    Τα προσωνύμια της παναγίας δεν «είναι κάτι λαϊκό». Φαντάζεσαι ότι ο λαός έδωσε (το 1664) στην «θαυματουργή» εικόνα της μονής Δοχειαρίου το προσωνύμιο «Γοργοϋπήκοος»;
    Αφού τα βρης με τον Αποστόλη, θα αφορίσω, παίρνοντας όποιο ρίσκο: Συνιστά το αδύνατον η έκφραση «συνειδητοποιημένος (άνθρωπος) στην πίστη του». Άνθρωπος ο οποίος έχει συνείδηση της ύπαρξής του δεν είναι δυνατόν να πιστεύη σε θεούς και δαίμονες, σε θαύματα και θαυματουργίες, εν τέλει να θρησκεύεται. Είναι σαν να λέμε «ηλίθιος κρετίνος με δείκτη ευφυΐας 377».
    Το τι δε σημαίνει «συνειδητοποίηση, συνειδητότητα, συνείδηση» είναι άλλο τεράστιο θέμα. Πήραμε την λέξη και την κάναμε πατσαβούρα. Κάτι σαν την αντικειμενικότητα, από την οποία, κατά τα φαινόμενα, διακρινώμαστε ΟΛΑ ΤΑ —χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση— ΜΗ ΔΥΝΑΜΕΝΑ ΝΑ ΣΚΕΠΤΩΜΑΣΤΕ ΕΙ ΜΗ ΜΟΝΟΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΩΣ ΑΤΟΜΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. κύριε Νικόλα (από ότι κατάλαβα αυτό είναι το όνομά σας)

    κατ'αρχάς δεν τίθεται θέμα στεναχώριας, έτσι;

    όταν λέτε συνδυάζω αυτά τα 2 πράγματα τι ακριβώς ενοείτε;
    εάν θεωρεί κάποιος ότι ένα θαύμα το κάνει ο Θεός, δεν βρίσκω παράλογη την φράση μου.

    θα προσπαθήσω να κοιτάξω εκεί που με παραπέμπετε...

    θαύματα με την επίκληση του διαβόλου στη μαγεία ή ακόμα και στον ινδουισμό.

    νομίζοντας πως οι περισσότεροι γεννήθηκαν σε περιβάλλον που τους έβαλε κατευθείαν μέσα στον χριστιανισμό, το ονόμασα "αρχική πίστη". Σίγουρα μπορεί όσο διήρκησε αυτό να μην ήταν τίποτα άλλο από συνήθεια και τυπικότητα οικογενειακής παράδοσης, όπως το να πηγαίνει κανείς στην εκκλησία.

    αν στηρίζονται οι δεισιδαιμονίες σε μια θρησκεία, δεν σημαίνει και πως η θρησκεία αποδέχεται αυτό το πράγμα.

    το προσωνύμιο του τύπου "κολοκυθιώτισσα" που αναφέρατε θα το χαρακτηριζα λαϊκό προσωνύμιο. δεν ήθελα να φανώ απόλυτη.

    συνειδητοποιώ:αντιλαμβάνομαι κάτι σε όλο του το βάθος και την έκταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. > Αγαπητή Στέλλα, διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή ότι είσαι ένα άτομο συζητήσιμο και όχι βέβαιο για το αν αυτό στο οποίο εγκλωβίστηκε πριν ακόμη το εργαλείο της λογικής διά της διεργασίας «πληροφόρηρη→κρίση→απόφαση» αναπτυχθή στον βαθμό που θα επέτρεπε στον κάτοχό του να αποφασίση ο ίδιος τι θα ενστερνιστή και τι θα απορρίψη. Αυτό συνέβαινε και —δυστυχώς— συνεχίζει να συμβαίνη με όλους. Και για να μη θεωρήσης ότι μονόπλευρα εξετάζω το θέμα, τσακώθηκα με ένα φίλο μου διότι, προκειμένου να με εντυπωσιάση ως μη-χριστιανός, ρώτησε μπροστά μου τον 4χρονο γιο του «Σε ποιον θεό πιστεύουμε εμείς, Εύανδρε;». «Στον Δία, μπαμπά»!!! Βλέπεις καμμία διαφορά στην διοχέτευση σκοτοδίνης στον ακατέργαστο ακόμη εγκέφαλο του παιδιού από αυτήν των χριστιανών ή γενικώς θεϊστών;
    Βεβαίως και «δεν τίθεται θέμα στεναχώριας» όταν υπάρχει καλή προαίρεση. Και θεωρώ πως υπάρχει εκατέρωθεν.
    1. Εννοώ πως η τροφή για σκέψη δεν μπορεί να περιορίζεται από δογματισμούς — πόσο μάλλον να στηρίζεται σε αυτούς. Εάν ανερεύνητα κάποιος πιστεύη στα θαύματα, ποια μπορεί να είναι η τροφή για σκέψη προς απόρριψη αυτής της συγκεκριμένης πίστης;
    2. Για να θεωρή «κάποιος ότι ένα θαύμα το κάνει ο Θεός», πρέπει προηγουμένως να έχη πεισθή για την ύπαρξη του θεού. Και να έχη πεισθή αφού έχει πρώτα εκφράσει τις αμφιβολίες του, και όχι επειδή από τα γεοννοφάσκια του έχει υποστή, άκων βεβαίως, πλύση εγκεφάλου επί του συγκεκριμένου.
    3. Το πρώτο είναι των εκδόσεων «Εύανδρος» (Ακαδημίας 86 ή 88), το δεύτερο των εκδόσεων «Μακρή» (Πατησίων 14, αλλά αμφιβάλλω εάν υπάρχη).
    4. Είναι ο διάβολος θεός; Διαθέτει ο διάβολος τις ιδιότητες του θεού; Είναι δυαδιστικό το χριστιανικό θρήσκευμα; Το ιερό βιβλίου του μασδαϊσμού, η Μάζντα, δογματίζει την αέναη μάχη μεταξύ του θεού του φωτός Ωρομάσδη του σκότους Αριμάν. Η ύπαρξη στην θρησκεία του «σατανά» ως εκφραστή του κακού συνιστά αδήριτη ανάγκη της θρησκείας. Διότι από τι και ποιον θα προστάτευε ο καλός θεός τους πιστούς; Και πώς θα απευθυνόταν στους υπό προσηλυτισμό; Όσον αφορά στην μαγεία, αν δεν την κατατάσσης στην ιδεοληψία (προκατάληψη, δεισιδαιμονία), πού την κατατάσσεις;
    5. Αντιλαμβάνομαι τι ωνόμασες «αρχική πίστη». Αλλά το θέμα είναι τεράστιο.
    6. Εδώ διαπράττεις το μεγάλο λάθος. Η θρησκεία, η όποια θρησκεία (με πιθανή και μέχρι κάποιον βαθμό εξαίρεση της αρχαιοελληνικής), όχι μόνον ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ την δεισιδαιμονία, αλλά την ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ και, έμμεσα και άμεσα, την ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ. Η δεισιδαιμονία συνιστά κύριο εργαλείο στην επιχείρηση διατήρησης της θρησκείας.
    7. Δεν γνωρίζω πώς προέκυψε αυτό το προσωνύμιο όπως και άλλα πολλά από αυτά της παναγίας. Και είναι βέβαιον ότι κάποια έχουν αποδοθή εξ αιτίας του «συμβάντος» ή του τόπου. Π.χ. οι μοναχοί Νικήτας, Ιωσήφ και Ιωάννης στα μέσα περίπου του 11ου αι. «βρήκαν» μέσα σε πυκνό δάσος της Χίου, περικυκλωμένη από πυκνά βάτα, μιαν εικόνα της παναγίας. Οι τρεις αυτοί ευρετές έκτισαν την Νέα Μονή, από την οποία πήρε το όνομά της η «θαυματουργή» εικόνα: Παναγία η Νιαμονίτισσα. Περιττόν να σου πω ότι η ιερή αυτή εικόνα «σώζεται συχνά η ίδια θαυματουργικά από πυρκαϊές, αλλά και σώζει από σφαγές, επιδρομές και λοιπές περιπέτειες...».
    8. «Συνειδητοποιώ: αντιλαμβάνομαι κάτι σε όλο του το βάθος και την έκταση». Σωστό. Αλλά σε ποιο βάθος και έκταση έχει ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει το Είναι του, τον λόγο ύπαρξής του; Τον ρόλο του ως ελλόγου όντος στην φύση; Την σχέση του με το σύμπαν; Την σημαντικότητα ή ασημαντότητά του ως προς αυτό;
    Τούτο θα προτείνω, φίλη μου. Την αμφισβήτηση γενικώς. Προ πάντων όλων δε, των εξ αποκαλύψεως αληθειών αλλά και των θεωρηθέντων ή θεωρουμένων ως δεδομένων στον «μεταφυσιτισμό». Τον έλεγχο, την έρευνα στην βάση της λογικής και την διασταύρωση. Τίποτε δεν είναι δυνατόν να οριστή εκτός της λογικής. Τίποτε δεν στέκει εκτός των ορίων της λογικής.
    Να είσαι καλά και να αμφιβάλλης. Και να συγχωρήσης τον ενικό — είναι φιλικός.
    Άλλο ένα σεντόνι έφτασε στο τέλος του. Μήπως είναι ώρα να αλλάξω επάγγελμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Εγώ μια φορά κοπιάζω, αλλά το εξετάζω ποικιλοτρόπως, για να μην βρίσκομαι συνέχεια στο ρώτα-απάντα!
    Έτσι λοιπόν για τα θαύματα έχω άποψη: Μπορεί ο Θεός σας να κάνει το τάδε και το δείνα;
    Μήπως δεν το διαβάσατε;
    Χάσατε!
    Σας δίδω μια ευκαιρία. Αξίζει τον κόπο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλή μου φίλοι, Άθεε, ndemonicos , καλή μου Στέλλα και όσοι τυχόν σχολιάσουν . Προέκυψε ένα πρόβλημα (όχι τίποτα το σοβαρό) και αναστέλλω για κάποιες μέρες(;)την ενασχόλησή μου με το pc.Μια μεγάλη συγνώμη... και ευχαριστώ πολύ για την όποια κατανόηση .

    Υ.Γ - Καλέ μου φίλε ndemonicos, σ' ευχαριστώ πολύ που με κάλυψες με τα σχόλιά σου.

    -Καλή μου Στέλλα,συγνώμη που δεν έχω τον χρόνο και την δυνατότητα για να συζητήσω και να εξηγήσω...

    - Καλέ μου φίλε Άθεε, το είχα διαβάσει Μπορεί ο Θεός σας να κάνει το τάδε και το δείνα; .... αλλά θα το ξανακάνω, με περισσότερη προσοχή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. > Άθεε, βεβαίως και μπορεί ο θεός να τελέση οποιοδήποτε θαύμα, π.χ. να φυτρώση το κομμένο χέρι ή πόδι, να εμφανιστή το μάτι στην θέση του εξωρυγμένου, να φυτρώσουν μαλλιά στην γυαλιστερή φαλάκρα και άλλα πολλά, πρέπει όμως να συντρέχουν απαραίτητα οι κάτωθι προϋποθέσεις:
    1. Ο αιτούμενος το θαύμα να πιστεύη στον θεό «εν όλη τη καρδία του και εν όλη τη ψυχή του και εν όλη τη διανοία του».
    2. Να νηστεύη από τα πάντα (εκτός των αναφερόμενων στο 5.)και να πίνη 12 γραμμάρια νερό κάθε τρίτη ημέρα αλλά ποτέ το Σάββατο.
    3. Να προσεύχεται επί 82,5 συναπτά χρόνια μετά την συμπλήρωση του δεκάτου ογδόου έτους της ηλικίας του.
    4. Στο διάστημα αυτό να τρέφεται μόνο με άγριο μέλι και ακρίδες της ερήμου.
    5. Όλα δε τούτα να συμβαίνουν καταμεσής της ερήμου της Ιουδαίας ή, έστω, της Σαχάρας.
    Τότε λοιπόν θα πεισθής κι εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. κύριε Νικόλα..
    εννοείται ανοιχτή στη συζήτηση, αλλά δεν σημαίνει ότι διαπραγματεύομαι τα πιστεύω μου. δεν ένιωσα εγκλωβισμένη σε κάτι. Άλλωστε μην νομίζετε ότι αν κάποιος πιστεύει σε κάτι ή ανήκει κάπου, κλείνει τα αυτιά και τα μάτια και δεν ξέρει τι γίνεται γύρω του.

    το παράδειγμα που είπατε με το παιδάκι... Ο κάθε γονιός πιστεύει ότι κάνει το καλύτερο για το παιδί του. βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση μοιάζει σαν να του μαθαίνει για ποδοσφαιρικές ομάδες..!
    ό,τι και να παίρνει όμως το παιδί από τον γονιό του, τον χριστιανισμό, τον βουδισμό ή την αθεΐα, αν μεγαλώσει σωστά χωρίς φανατισμό κάποια στιγμή θα καταλάβει αν δεν το ικανοποιεί αυτό. για να δίνει μια πίστη ο γονιός στο παιδί του, έχει πιστέψει πως αυτή είναι η αλήθεια.δεν λέει "ας τον βουτήξω λοιπόν στο ψέμα..!"
    όταν είχα ρωτήσει μια φορά σχετικά με το βάπτισμα που γίνεται σε βρεφική ηλικία, μου είχαν απαντήσει πως, όπως δεν περιμένεις το παιδί να καταλάβει μόνο του πως πρέπει να φάει για να το ταϊσεις, έτσι και με την θρησκεία, δεν περιμένει ο γονιός για να "ταϊσει την ψυχή του παιδιού του".

    κάνω ένα άλμα στο υπάρχει ή δεν υπάρχει θεός, γιατί σηκώνει ξεχωριστή συζήτηση.

    ο διάβολος έχει κάποια δύναμη, ασήμαντη μπροστά σε αυτή του θεού. είσαι πάντα ελεύθερος να επιλέξεις αν θα ακολουθήσεις τον Θεό. δεν λέμε ότι αν δεν τον ακολουθήσεις θα έχεις σαν τιμωρία τον (ψυχικό)θάνατο. αν δεν έχεις τον Θεό, είναι θάνατος. ο θεός για τον Χριστιανό είναι η ζωή.

    οι σατανιστές δεν κυνηγάνε τις μαύρες γάτες κύριε Νίκο. άλλο δεισιδαιμονία, άλλο μαγεία. το κοινό τους μόνο είναι πως τίποτε από τα δύο δεν ανήκει στον χριστιανισμό.

    έτσι και αλλιώς υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τις λέξεις αλήθεια, συνειδητοποίηση, σωστή πίστη κ.λ.π., γιατί ο καθένας τα χρησιμοποιεί. ο άθεος λέει βρήκε την αλήθεια, ο χριστιανός λέει βρήκε την αλήθεια... αλλά καμία σχέση.

    το αμφισβητώ κρύβει μέσα του έναν αρνητισμό. εγώ θα έλεγα εμβάθυνση, ψάξιμο..

    και εγώ σας λέω λογική. εντάξει. έστω ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω από τα φυσικά χαρακτηριστικά μας. είστε ικανοποιημένος; νιώθετε γεμέτος; δεν λείπει τίποτα; συγγνώμη για την αυθάδειά μου, μην απαντήσετε αν δεν θέλετε.

    σας μιλάω στον πληνθυντικό γιατί κάνατε το λάθος να αποκαλύψετε την ηλικία σας!! ε, εγώ είμαι μόλις 20.

    Αποστόλη (δεν ξέρω αν πρέπει να λέω επίσης κύριε Αποστόλη) σε σχέση με το κείμενο..

    για τον Χριστιανό ο Θεός έφτιαξε τους νόμους της φύσης, ναι. και δεν εγκλωβίζεται μέσα σε αυτούς. χοντρά-χοντρά, αν ήθελε θα μπορούσε να τους αλλάξει και να είναι διαφόρετικά η χημική ένωση του χρυσού. απ' την άλλη γιατί να το κάνει αυτό; χαχαχα

    και κάτι ακόμα.. δηλαδή η γιαγιά μου η αγράμματη δεν θα μπορούσε να κατανοήσει και πολύ εύκολα την δικιά σου αλήθεια,ε;

    συγγνώμη για την πολυλογία, προσπαθώ να μην επεκτείνομαι πολύ σε όσα γράφω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. κύριε Νικόλα..
    εννοείται ανοιχτή στη συζήτηση, αλλά δεν σημαίνει ότι διαπραγματεύομαι τα πιστεύω μου. δεν ένιωσα εγκλωβισμένη σε κάτι. Άλλωστε μην νομίζετε ότι αν κάποιος πιστεύει σε κάτι ή ανήκει κάπου, κλείνει τα αυτιά και τα μάτια και δεν ξέρει τι γίνεται γύρω του.

    το παράδειγμα που είπατε με το παιδάκι... Ο κάθε γονιός πιστεύει ότι κάνει το καλύτερο για το παιδί του. βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση μοιάζει σαν να του μαθαίνει για ποδοσφαιρικές ομάδες..!
    ό,τι και να παίρνει όμως το παιδί από τον γονιό του, τον χριστιανισμό, τον βουδισμό ή την αθεΐα, αν μεγαλώσει σωστά χωρίς φανατισμό κάποια στιγμή θα καταλάβει αν δεν το ικανοποιεί αυτό. για να δίνει μια πίστη ο γονιός στο παιδί του, έχει πιστέψει πως αυτή είναι η αλήθεια.δεν λέει "ας τον βουτήξω λοιπόν στο ψέμα..!"
    όταν είχα ρωτήσει μια φορά σχετικά με το βάπτισμα που γίνεται σε βρεφική ηλικία, μου είχαν απαντήσει πως, όπως δεν περιμένεις το παιδί να καταλάβει μόνο του πως πρέπει να φάει για να το ταϊσεις, έτσι και με την θρησκεία, δεν περιμένει ο γονιός για να "ταϊσει την ψυχή του παιδιού του".

    κάνω ένα άλμα στο υπάρχει ή δεν υπάρχει θεός, γιατί σηκώνει ξεχωριστή συζήτηση.

    ο διάβολος έχει κάποια δύναμη, ασήμαντη μπροστά σε αυτή του θεού. είσαι πάντα ελεύθερος να επιλέξεις αν θα ακολουθήσεις τον Θεό. δεν λέμε ότι αν δεν τον ακολουθήσεις θα έχεις σαν τιμωρία τον (ψυχικό)θάνατο. αν δεν έχεις τον Θεό, είναι θάνατος. ο θεός για τον Χριστιανό είναι η ζωή.

    οι σατανιστές δεν κυνηγάνε τις μαύρες γάτες κύριε Νίκο. άλλο δεισιδαιμονία, άλλο μαγεία. το κοινό τους μόνο είναι πως τίποτε από τα δύο δεν ανήκει στον χριστιανισμό.

    έτσι και αλλιώς υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τις λέξεις αλήθεια, συνειδητοποίηση, σωστή πίστη κ.λ.π., γιατί ο καθένας τα χρησιμοποιεί. ο άθεος λέει βρήκε την αλήθεια, ο χριστιανός λέει βρήκε την αλήθεια... αλλά καμία σχέση.

    το αμφισβητώ κρύβει μέσα του έναν αρνητισμό. εγώ θα έλεγα εμβάθυνση, ψάξιμο..

    και εγώ σας λέω λογική. εντάξει. έστω ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω από τα φυσικά χαρακτηριστικά μας. είστε ικανοποιημένος; νιώθετε γεμέτος; δεν λείπει τίποτα; συγγνώμη για την αυθάδειά μου, μην απαντήσετε αν δεν θέλετε.

    σας μιλάω στον πληνθυντικό γιατί κάνατε το λάθος να αποκαλύψετε την ηλικία σας!! ε, εγώ είμαι μόλις 20.

    Αποστόλη (δεν ξέρω αν πρέπει να λέω επίσης κύριε Αποστόλη) σε σχέση με το κείμενο..

    για τον Χριστιανό ο Θεός έφτιαξε τους νόμους της φύσης, ναι. και δεν εγκλωβίζεται μέσα σε αυτούς. χοντρά-χοντρά, αν ήθελε θα μπορούσε να τους αλλάξει και να είναι διαφόρετικά η χημική ένωση του χρυσού. απ' την άλλη γιατί να το κάνει αυτό; χαχαχα

    και κάτι ακόμα.. δηλαδή η γιαγιά μου η αγράμματη δεν θα μπορούσε να κατανοήσει και πολύ εύκολα την δικιά σου αλήθεια,ε;

    συγγνώμη για την πολυλογία, προσπαθώ να μην επεκτείνομαι πολύ σε όσα γράφω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Αγαπητή Στέλλα
    Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια, και πως το δικό μας «νομίζω», δηλαδή η δική μας «αλήθεια», πιθανόν είναι λάθος. Συνεπώς δεν τροφοδοτούμε με αυτήν ένα απολύτως εξαρτημένο ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ άτομο, στην περίπτωση παιδί. Το δε παράδειγμα που έφερες παραλληλίζοντας βάπτιση και τάισμα είναι τουλάχιστον ατυχές. Σκέψου το. Σκέψου τι σημαίνει να εγκλωβίζης τον νου (πες το, αν θέλης, ψυχή) ενός παιδιού πριν ακόμη αυτός αποκτήση την φυσική δυνατότητα —και ας αφήσουμε στην άκρη την ικανότητα— να ανοίξη τους πνευματικούς οφθαλμούς του.
    Όταν κάποια στιγμή ο γιος μου, σε ηλικία 12 ετών, αντελήφθη ότι πρεσβεύω άλλα από εκείνα που τους δίδασκαν στο σχολείο, μου ζήτησε να του εξηγήσω κάποια πράγματα. Δεν το έκανα. Του πρότεινα όμως να διαβάση. Μεταξύ όσων κατά καιρούς του πρότεινα ήσαν πολλά υπερασπιστικά της θρησκείας αλλά και η Γραφή. Σήμερα έχει δική του άποψη και σε συζητήσεις που είχαμε πολλές φορές έκανα τον δικηγόρο του θρησκεύματος και του θεού. Θα μου ήταν εύκολο να τον είχα παρασύρει στα πιστεύω μου, αλλά θεώρησα προτιμότερο να κτίση δική του άποψη και όχι εξαρτημένη από τις δικές μου. Τέτοιες απόψεις είναι χάρτινος πύργος.
    Από την άλλη, πόσους γνωρίζεις οι οποίοι παραδέχονται πως είναι φανατικοί; Και τι σημαίνει και πού οφείλεται ο όποιου βαθμού φανατισμός;
    Γιατί θεωρείς ότι αν δεν έχης θεό, τούτο είναι θάνατος; Ο χριστιανός ΕΧΕΙ ΠΕΙΣΘΗ ΝΑ ΝΟΜΙΖΗ πως ο θεός είναι ζωή γι’ αυτόν. Και όσο υπάρχει θεός, είναι εκ των ων ουκ άνευ να υπάρχη και ο διάβολος. Χωρίς τον διάβολο δεν υπάρχει θεός.
    Εδώ θα επαναλάβω ότι διαπράττεις μεγάλο λάθος: Θρησκεία χωρίς το στήριγμα της δεισιδαιμονίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΤΑΘΗ. Μην αποδέχεσαι τα λόγια κάποιων, ότι η θρησκεία αντιμάχεται την δεισιδαιμονία. Η στιγμή του θανάτου των θρησκειών θα σημάνη την ώρα που ο άνθρωπος θα εξοστρακίση την δεισιδαιμονία.
    Συμφωνώ με την προτροπή σου «εγώ θα έλεγα εμβάθυνση, ψάξιμο». Αλλά προκειμένου να συμβή αυτό, είναι απαραίτητο να τεθή ένα τεράστιο ερωτηματικό σε ΟΛΑ. Αφετηρία πρέπει να είναι η απολύτως αμφισβητική θέση. Όχι η αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση, αλλά για τον αν υφίσταται εκείνο που δεν μπορεί ούτε να καταστή κατανοητό από την ανθρώπινη ευφυΐα, αλλά ούτε και να αποδειχθή. Όχι να αποδειχθή ως ντε και καλά υπαρκτό, αλλά να υπάρξουν έστω και μη αποχρώσες ενδείξεις ότι είναι πιθανόν να υφίσταται.
    Αλήθεια υπάρχει μόνον μία — η εξ αντικειμένου. Η εξ υποκειμένου αλήθεια, αυτή που ο καθένας φυλά για τον εαυτό του, δεν συνιστά αντικειμενική αλήθεια. Και η εξ αντικειμένου αλήθεια είναι γύρω μας. Είναι υπαρκτή. Είναι οντότητα και όχι φάσμα, όπως η υποκειμενική.
    Ένα άλλο τεράστιο, θα το έλεγα χαώδες, λάθος που κάνεις είναι ο αφορισμός «το αμφισβητώ κρύβει μέσα του έναν αρνητισμό». Το αντίθετο ακριβώς, και βεβαίως αναφέρομαι στην λογική της αμφισβήτησης. Αν π.χ. αμφισβητήσω την λαμπρότητα του ήλιου ως προς αυτήν της σελήνης, τότε μάλλον ειδικό τζάκετ μου χρειάζεται.
    Γιατί θα έπρεπε να είμαι ικανοποιημένος για την μη ύπαρξη θεού; Έχεις την γνώμη ότι αν υπήρχε θεός και ήταν συνδρομητής του ανθρώπινου νου και όχι εχθρός του, θα ήμουν ενάντιός του; Και βέβαια δεν νοιώθω γεμάτος λόγω της μη ύπαρξης θεού. Δεν θα νοιώσω γεμάτος ακόμη και με αποδεδειγμένη την ύπαρξη ή μη ύπαρξη. Θα ένοιωθα γεμάτος αν είχα καταφέρει να εκπληρώσω την αποστολή του ανθρώπου στο Είναι. Δεν νομίζω όμως ότι θα τα καταφέρω — και όχι επειδή «ο καιρός γαρ εγγύς».
    Τώρα, Στέλλα, γιατί έκαμα λάθος αποκαλύπτοντας την ηλικία μου; Ένας 65άρης παππούς είμαι και δεν ασχολούμαι πια με κανενός είδους ψάρεμα — εν ξηρά, εν θαλάττη ή εν διαδικτύω.
    Εσύ πάλι είσαι νέος άνθρωπος και, αντίθετα με την γενιά μου, έχεις όλη την ευκολία να αμφισβητής και να ψάχνης. Κάνε το. Αμφίβαλε και ερεύνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. κύριε Νίκο,

    χωρίς να θέλω να φανώ εγωίστρια ή ο,τιδήποτε άλλο, αυτό που πιστεύω, για μένα τουλάχιστον,δεν έχει πιθανότητες λάθους. απολύτως σεβαστό, κάποιος τρίτος να μην θεωρεί την "υποκειμενική" μου αλήθεια "αντικειμενική", αλλά για μένα αυτά ταυτίζονται.

    μιλήσατε για απολύτως εξαρτημένα άτομα... διαφωνώ.
    κατ'αρχάς:εάν ίσχυε αυτό, τότε παιδί χριστιανών και άθεος, όπως πιθανόν να είστε και εσείς, δεν θα υφίστατο.
    όσο το παιδί μεγαλώνει του δημιουργούνται απορίες. εάν δεν μείνει ικανοποιημένο από τις απαντήσεις που του δίνουν, δεν βρίσκω κανένα εμπόδιο στο να σχηματίσει την δική του άποψη. και τα παιδιά δεν ικανοποιούνται με την απάντηση "γιατί έτσι το λέω εγώ!"...

    το παράδειγμα με το "ταϊσμα δεν σας άρεσε.. Θα καταχραστώ την ελευθερία χώρου που μ δίνει ο Σταύρος, για μια άλλη παρομοίωση.

    ////έστω ότι η αντικειμενική αλήθεια είναι μια πηγή νερού, η μοναδική στον κόσμο. και έστω ότι οι διάφορες υποκειμενικές αλήθειες είναι βρύσες που τρέχουν πορτοκαλάδα, κόκα κόλα, ζαχαρόνερο κ.λ.π., 100αδες σε όλο τον κόσμο, που μας τις πασάρουν για νερό. (μπορείτε να βάλετε τον διάβολο ίσως ως τον πρώτο που έφτιαξε μια τέτοια βρύση...) άλλοι έχουν πιστέψει πως έχουν βρει το νερό, επειδή έτσι τους είπανε, άλλοι βαριούνται να ψάξουν και παραμένουν με την κόκα κόλα(άσχετα αν αφυδατώνονται εν αγνοία τους), άλλοι τις έχουν πάρει σβάρνα όλες προς αναζήτηση της αλήθειας.
    αυτός που έχει πιστέψει πως έχει βρει την αλήθεια και αυτός που όντως πίνει από αυτή, δεν έχει κανένα λόγο να μην βάζει και το παιδί του να πίνει από εκεί.
    πολλά παιδιά έχουν σιχαθεί να πίνουν πορτοκαλάδα, και βγαίνουν και αυτά στην αναζήτηση. Άλλα παιδιά που ήδη πίναν νερό, ή βρίσκουν πιο διασκεδαστικά τα αναψυκτικά (έχει τεράστεια δύναμη το καλό μάρκετινγκ!) ή πιστεύουν πως για να καταλάβουν αν έχουν όντως την αλήθεια πρέπει να πιουν από παντού.
    αποψή σας, αποδεκτή, να ψάξει μόνο του το παιδί να βρει τί τον ξεδιψάει. άποψή μου, πως βρήκα το νερό./////////

    περί θρησκείας-δεισιδαιμονίας: παρομοίωση 2η (είναι η μέρα τέτοια τελικά..)
    ///είναι σαν να μου λέτε πως για να σταματήσουν να υπάρχουν τα διάφορα παράσιτα πάνω σε ένα δέντρο, θα μπορούσαμε να ξεριζώσουμε το δέντρο. γιατί όντως αν δεν υπήρχε το δέντρο, δεν θα υπήρχαν και τα παράσιτα.///
    άρα δεν σημαίνει πως οι δεισιδαιμονίες δεν ζουν όντως εις βάρος της θρησκείας.

    Ποιά είναι η "αποστολή του ανθρώπου στο Ειναι";;;;;; όπου "Είναι" ( και με κεφαλαία κιόλας! ) να φανταστώ πως εννοείτε την αλήθεια;;

    ο θεός δεν έρχεται σε αντίθεση με τον νου. απλώς ο άνθρωπος δεν είναι μόνο νους. είναι και κάτι ακόμα, αυτό που ονομάζουμε ψυχή..

    Σταύρο, μπές να με πετάξεις έξω, γιατί το έχω παρακάνει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αγαπητή Στέλλα
    Και μόνο λέγοντας (όντας μάλιστα μόλις 20 ετών) «αυτό που πιστεύω, για μένα τουλάχιστον, δεν έχει πιθανότητες λάθους» δείχνεις κατ’ αρχάς την απόρριψη παραπέρα ελέγχου. Κατά δεύτερο λόγο ένα απόλυτο εγκλωβισμό σε δόγματα (όχι υποχρεωτικώς θρησκευτικά). Με εκπλήσσει το ότι θεωρείς την δική σου (υποκειμενική) αλήθεια ως αποδεδειγμένη και αποδεκτή περί το παν αλήθεια όλων (αντικειμενική). Σκέψου για μία μόνο στιγμή τι θα συνέβαινε, αν αυτήν την θεώρηση είχαν όλα τα νοήμονα όντα. [Σου προτείνω να επισκεφθής το ιστολόγιο «Η αθεΐα είναι αρετή», υπάρχει ανάρτηση με ακριβώς αυτό το θέμα: «Τι είναι αλήθεια;».]
    Το παιδί, Στέλλα, είναι απολύτως εξαρτημένο ως προς την επιβίωσή του μέχρις ότου το ίδιο αποκτήση την ικανότητα να αυτοσυντηρήται — αυτό δεν επιδέχεται αντίρρηση. Βεβαίως και όσο αναπτύσσεται σχηματίζει απόψεις γύρω από τα πάντα. Αλλά ας μη σου διαφεύγη ότι στο διάστημα αυτό έχει δημιουργηθή ένα υπόστρωμα μέσα από τις όποιες καθοδηγήσεις του άμεσου και έμμεσου περιβάλλοντός του. Το πόσο θα επηρεαστή ή καθοριστή η πνευματικότητά του δεν ορίζεται από κάποιον κανόνα ή μιαν εξίσωση μαθηματική. Βεβαίως και είμαι παιδί χριστιανών, κάποια όμως ερεθίσματα —τα οποία ΟΛΑ, χωρίς εξαίρεση, τα παιδιά είχαν και έχουν— με ωδήγησαν σε αναζητήσεις, για να καταλήξω στην άρνηση των θεοτήτων. Και, όπως γνωρίζεις, δεν συμβαίνει το ίδιο με όλα τα παιδιά. Είχα να παλαίψω με το «υπόστρωμα» όπως και ο οποιοσδήποτε θα αποφάσιζε να το αμφισβητήση εν μέρει ή εν όλω. Ναι, κάποια παιδιά δεν ικανοποιούνται με το «γιατί έτσι το λέω εγώ» ή και αντιδρούν ενστικτωδώς σε τούτο. Όχι τα περισσότερα όμως και βεβαίως όχι όλα. Συνεπώς το «γιατί έτσι το λέω εγώ» του δασκάλου, του γονέως ή του ιερωμένου βρίσκει στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων καλλιεργήσιμο έως πρόσφορο έδαφος.
    Με το παράδειγμα που παραθέτεις επιβεβαιώνεις ακριβώς αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω: «αυτός που έχει πιστέψει πως έχει βρει την αλήθεια και αυτός που όντως πίνει από αυτή, δεν έχει κανένα λόγο να μην βάζει και το παιδί του να πίνει από εκεί»!!! Ποιαν αλήθεια όμως; Πώς την βεβαίωσε; Η απάντηση: Την δική του αλήθεια, την «υποκειμενική». Και επειδή οι άνθρωποι στην συντριπτική πλειοψηφία τους ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι η δική μας αλήθεια είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ, την προτείνουμε ή την επιβάλλουμε σε αυτούς που μπορούμε. Και οι πλέον πρόσφοροι είναι τα παιδιά — δικά μας ή όχι. Τα οποία, ακριβώς επειδή είναι παιδιά, διαθέτουν ακατέργαστο εγκέφαλο και, ως εκ τούτου, στερούνται γνώσεων και λογικής, δηλαδή των αναγκαίων εργαλείων κρίσης.
    [Συνεχίζεται]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. [Συνέχεια]
    Εδώ θα σου πω το εξής: Η ΠΙΣΤΗ ότι τούτο ή το άλλο είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ συνιστά την απαγόρευση ελέγχου τούτου ή του άλλου. Συνιστά τον συχνά ανυπέρβλητο τοίχο που ορθώνεται μεταξύ συναισθήματος και λογικής. Πρέπει λοιπόν όποιος ψάχνει την ΑΛΗΘΕΙΑ να γκρεμίση αυτόν τον τοίχο, δηλαδή να αρνηθή την πίστη χωρίς έρευνα. Ερευνώ και αποδέχομαι (όχι πιστεύω) ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, βήμα-βήμα. Δεν μπορούμε να κατακτήσουμε την «ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» — δεν υφίσταται για τον άνθρωπο. Η αλήθεια είναι σχετική.
    Θρησκεία-δεισιδαιμονία: Υποπίπτεις σε λάθος. Η δεισιδαιμονία προϋπήρξε της θρησκείας. Συνεπώς η δεισιδαιμονία δεν είναι τα παράσιτα του δέντρου — είναι οι ρίζες του. Και οι ρίζες προϋπήρξαν του δέντρου — δηλαδή της θρησκείας. Και ακριβώς σ’ αυτήν την δεισιδαιμονία στηρίχθηκαν οι θρησκείες. Αν πρέπει να δώσης την παρομοίωση με παράσιτα και δέντρο, τότε —και με ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι η δεισιδαιμονία προϋπήρξε της θρησκείας— δέντρο είναι η δεισιδαιμονία, η δε θρησκεία τα παράσιτα. Είναι προφανές λοιπόν ότι η θρησκεία παρασιτοβιοί χάριν της δεισιδαιμονίας. Χωρίς να σημαίνει πως αν δεν υπήρχε η θρησκεία δεν θα συνέχιζαν να υπάρχουν οι διάφορες δεισιδαιμονίες, είναι ηλίου φαεινότερον ότι η θρησκεία βοηθεί στην συντήρηση των δεισιδαιμονιών, αφού σ’ αυτές στηρίχθηκε προκειμένου να επιβληθή. Αυτές υπήρξαν το υπόστρωμά της. Τα παράσιτα λοιπόν (δηλ. η θρησκεία) δεν είναι βλαβερά για το δέντρο (δηλ. την δεισιδαιμονία), όπως ακριβώς εκείνα τα ψάρια και πουλιά που παρασιτοβιούν καθαρίζοντας το σώμα των καρχαριών και στο στόμα των κροκοδείλων.
    Ως προς το Είναι: Ορίζει την πραγματικότητα, το ον, το υπάρχον, του οποίου γνωρίζουμε ελάχιστο μέρος. Η «αποστολή του ανθρώπου στο Είναι» ορίζει την υποχρέωση του ανθρώπου να γνωρίση αυτό που υπάρχει, δηλαδή την φύση (με την έννοια του σύμπαντος) και τις συνθήκες της, να συμφιλιωθή με αυτήν σεβόμενος αυτήν και τις συνθήκες της, να την κατανοήση, να την ερμηνεύση, να την προσεταιριστή — όχι να επιχειρήση την κυριαρχία επ’ αυτής. Απλώς επειδή ουδέποτε θα μπορέση να την κατακτήση και αν δεν την σεβαστή, θα αυτοκαταστραφή.
    Για να έλθη κάποιος σε αντίθεση με κάτι, απαραίτητη συνθήκη είναι η ύπαρξη και των δύο. Αν εσύ θεωρής ότι υπάρχει θεός — διότι το «κάτι» είναι δεδομένο πως υπάρχει—, τότε, χωρίς να αυθαιρετώ, θα τον ορίσω ως τον θεό (ή τους θεούς) του χριστιανισμού. Αυτός λοιπόν ο θεός (ή θεοί) είναι και ως εξ υποθέσεως αλλά και ως εκ παραδόσεως εχθρός του ανθρώπινου νου.
    Αν αποφασίσω να μπω στην συζήτηση περί ψυχής, ποια επιχειρήματα θα παραθέσης αποδεικτικά της ύπαρξής της ως αυθύπαρκτης ή ετεροπροσδιοριζόμενης οντότητας;
    Φίλτατη Στέλλα, συνέχισε να ψάχνεσαι. Σε διαβεβαιώ ότι δεν θα πάθης κακό από το ψάξιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. κύριε Νίκο,
    δεν είπα ότι είμαι ο μάστερ των πνευματικών, ή δεν ξέρω..καποιος γκουρού που λέει έχω την αλήθεια και εσείς δεν ξέρετερ τίποτα.
    πιστεύω όμως πως η αλήθεια βρίσκεται στην κατεύθυνση που βρίσκομαι. Μέσα απο τον Χριστό και την εκκλησία (και ναι, ακούγεται γραφικό).

    αν παραδέχεστε όντως πως υπάρχει μια πιθανότητα να μην είστε σωστός, θα πρέπει να μου δώσετε μια πιθανότητα ότι είναι σωστός ο Χριστιανισμός.. :)

    τα παιδιά έχουν ένα υπόστρωμα όχι μόνο θρησκευτικό, αλλά και σε ο,τιδήποτε άλλο. τι να κάκουμε; κάπου πρέπει να μεγαλώσουν! και λιγο ή πολύ ο γονιός επιρρεάζει και τα παιδιά. αυτό όμως δεν φυλακίζει τα παιδιά στο να διαφοροποιηθούν. το κάνει πιο δύσκολο αλλά δεν τα εγκλωβίζει. ελεύθεροι ανθρωποι είμαστε!

    επίσης δεν συμφώνησα ποτέ ότι ο γονιός είναι σωστό να επιβάλλει μια πίστη στο παιδί του.

    δεν βλέπω μπροστά μου κάποιο "ανυπέρβλητο τοίχος που με εμποδίζει να σκεφτώ λογικά".. θεωρώ πως μια χαρά μπορώ να θέτω τον εγκέφαλό μου σε λειτουργία. και πολλοί άλλοι χριστιανοί επίσης..

    δεν συμφωνώ καθόλου με την αναστροφή του παραδείγματός μου, και θα επιμείνω σε αυτό. δεν γνώρισα την πίστη με βάση την προκατάλειψη, δεν μου είπανε ποτέ να καταπιώ φυτιλάκια για να σωθώ... το έχω συναντήσει όμως σε μικρό ή άλλοτε σε μεγαλύτερο βαθμό σε διάφορα προσκυνήματα στα οποία έχω βρεθεί. και ξαναλέω πως ίσως να είναι μια μορφή παράδοσης. πάντως δεν στηρίζεται εκεί η πίστη. εάν ίσχυε αυτό, κανένας εγγράμματος άνθρωπος δεν θα βρισκόταν σε εκκλησία.

    χοντρά-χοντρά , όπου βάζετε το είναι θα μπορούσατε να βάλετε την λέξη Θεός. δηλαδή σύμφωνα με εσάς όλοι βαδίζουμε προς την αυτοκαταστροφή; μαύρη μαυρίλα!! και δηλαδή στην εξαιρετική περίπτωση που ένας άνθρωπος φτάνει κοντά στο να τα καταφέρει, τί γίνεται;

    συνεχίζω να μην βλέπω περιορισμό του νού. ίσα ίσα που το επεκτείνει και σου λέει πως η ανθρώπινη φύση είναι και κάτι παραπάνω από την απλή "λογική" σκέψη.

    δηλαδή για εσάς τί παραπάνω έχει ο άνθρωπος από την μαϊμού; μεγαλύτερο εγκέφαλο; και μόνο;

    θα συνεχίσω να ψάχνω κ. Νίκο, χωρίς να περιμένω να μου το προτείνετε εσείς.και να συμπεράνω ότι βρίσκεστε και εσείς σε διαδικασία ψαξίματος όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Αγαπητή Στέλλα
    Αν πιστεύης πως η αλήθεια βρίσκεται μέσα από τον Χριστό και την Εκκλησία, θα ήθελα να μου εξηγήσης τι είναι αυτό που σε έπεισε, σε ποιες πηγές προσέτρεξες, ποια στοιχεία θα παρουσίαζες ώστε να αποφασίσουν και άλλοι την αποδοχή τους. Και επειδή είσαι μόνον 20 ετών, με βεβαιότητα θα αφορίσω ότι δεν ερεύνησες, απλώς και μόνον διότι ο απαραίτητος χρόνος για κάτι τέτοιο είναι πολύ περισσότερος και από τα 20 χρόνια σου. Πώς λοιπόν, χωρίς να ερευνήσης, αποδέχεσαι κάτι ως αληθινό; Τι είναι αυτό που σε ωθεί στο να πιστέψης κάτι ως αληθινό πριν το ελέγξης; Ποια ανάγκη;
    Ξέρεις που στηρίζεται η επιτυχία του απατεώνα; Στο ότι τα θύματά του τον πιστεύουν χωρίς να ελέγξουν ποιος είναι. Διότι «τα λέγει ωραία, είναι πειστικός». Το θέμα όμως δεν είναι αν κάποιος λέγη πράγματα που ακούγονται ωραία στα αυτιά. Το θέμα είναι τι κάνει ώστε να επιβεβαιώνη ανά πάσα στιγμή με τις πράξεις του τα λεγόμενά του.
    Ως προς τον Χριστιανισμό, όχι, δεν υπάρχει πιθανότητα να είμαι λάθος.
    Για την πνευματική ανάπτυξη του εγκεφάλου τα είπαμε. Αυτά δεν τα αμφισβητεί κανένας και δεν είμαι εγώ ο κομιστής τους.
    Και βεβαίως είναι ευκολώτερο να ελευθερωθής αν σε έχουν δέσει με κλωστή απ’ όσο αν με σκοινιά ή αλυσίδες, αλλά η ενσυνείδητη ή ασυνείδητη, η ασθενής ή σθεναρή δέσμευση δεν αλλάζει τα πράγματα ως προς αυτήν καθαυτήν την επιχειρούμενη δέσμευση.
    Και γράφεις «δεν συμφώνησα ποτέ ότι ο γονιός είναι σωστό να επιβάλλει μια πίστη στο παιδί του». Με εκπλήσσεις, διότι στο προηγούμενο σχόλιό σου σημειώνεις επί λέξει: «αυτός που έχει πιστέψει πως έχει βρει την αλήθεια και αυτός που όντως πίνει από αυτή, δεν έχει κανένα λόγο να μην βάζει και το παιδί του να πίνει από εκεί». Αντιλαμβάνεσαι την αντιφατικότητα.
    Το ανυπέρβλητο τοίχος που εμποδίζει κάποιον να σκεφθή λογικά είναι ακριβώς αυτό: Το να πιστεύη χωρίς να έχη προηγουμένως ελέγξει.
    Συμφωνώ, δεν σου είπανε ποτέ να καταπιής φυτιλάκια για να σωθής, αλλά γιατί περιορίζεσαι εκεί; Το τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνης προκειμένου να σώσης την ψυχή σου δεν σε προβληματίζει; Ποιος σε βεβαίωσε για την ύπαρξη κόλασης προς αιώνιο βασανισμό της ψυχής σου; Ποιος σε βεβαίωσε ότι είσαι φορέας μιας ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΗΣ οντότητας που ονομάζεται ψυχή;
    Δεν είναι το αγράμματος ή εγγράμματος που καθορίζει τον φόβο περί καταλήξεως της ψυχής. Είναι η για διάφορους λόγους ανέλεγκτη πίστη σε κάτι που ουδέποτε επιβεβαίωσε την ύπαρξή του. Και το οποίο δεν είναι λογικό να υφίσταται. Το γιατί, είναι τεράστιο θέμα, οπότε ας πούμε «κατά την άποψή μου».
    Βεβαίως και ΔΕΝ θα μπορούσα να βάλω την λέξη θεός έναντι του Είναι. Απλούστατα διότι το Είναι υπάρχει, δεν χρειάζονται αποδείξεις περί αυτού. Μπορείς να ισχυριστής το ίδιο για τον θεό;
    Δεν αντιλαμβάνομαι αυτό το «δηλαδή σύμφωνα με εσάς όλοι βαδίζουμε προς την αυτοκαταστροφή; μαύρη μαυρίλα!!». Αυτό που γράφω είναι πως αν ο άνθρωπος δεν σεβαστή την φύση και τις συνθήκες της, αν δεν συμφιλιωθή με αυτήν σεβόμενος αυτήν και τις συνθήκες της, αν δεν την κατανοήση, αν δεν την ερμηνεύση και προσεταιριστή —όχι να επιχειρήση την κυριαρχία επ’ αυτής όπως ο θεός της ερήμου προστάζει δια του «κατακυριεύσατε αυτής»— επειδή ουδέποτε θα μπορέση να την κατακτήση, αν λοιπόν δεν την σεβαστή, θα αυτοκαταστραφή. Πού βλέπεις την «μαύρη μαυρίλα»;
    Δεν αντιλαμβάνομαι τι εννοείς γράφοντας «στην εξαιρετική περίπτωση που ένας άνθρωπος φτάνει κοντά στο να τα καταφέρει, τί γίνεται;». Να καταφέρη τι; Να γνωρίση τον θεό; Ας ορίση πρώτα πώς θέλει τον θεό του, ας ελέγξη αν αυτός είναι ο προταθείς ή μοιάζη μ’ αυτόν και μετά ας τον γνωρίση, αν μπορή.
    Η διαφορά ανθρώπου και μαϊμούς αλλά και όποιων άλλων εμβίων όντων είναι ο νους και όχι ο εγκέφαλος.
    Δεν είχα πρόθεση να σε μειώσω με την προτροπή μου, υποστηρικτική ήταν της διάθεσης για ψάξιμο. Και βεβαιότατα βρίσκομαι και θα βρίσκωμαι ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ «σε διαδικασία ψαξίματος». Στην διαδικασία αυτήν ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΣΗ Η ΑΥΛΑΙΑ, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΘΑ ΓΡΑΦΗ Η ΛΕΞΗ «ΤΕΛΟΣ».
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. κύριε Νίκο,

    πάλι με παρομοίωση..
    ειναι σαν να μου λέτε να αποδείξω ότι η μάνα μου και ο πατέρας μου είναι όντως η μάνα μου και ο πατέρας μου. και αν σας λέω για το πιστοποιητικό γέννησης, να μου λέτε πως μπορεί να είναι επινόηση κάποιων απατεώνων.και αν σας λέω ότι με θυμούνται στο μαιευτήριο, μου λέτε πως μου λένε ψέμματα. και αν σας λέω για ιστορίες που μου δηιγούνται, μου λέτε ότι είναι μυθοπλασία. ε, λοιπόν δεν μπορώ να σας φέρω χειροπιαστή απόδειξη για την αγάπη όλα αυτά τα χρόνια και για την διαπαιδαγώγηση, για τις θυσίες για , για ,για... τι να κάνουμε; αυτοί είναι οι γονείς μου, με αγαπούν, τους αγαπώ , και δεν νιώθω να με έχουν χειραγωγήσει εάν πιστεύω αυτό.

    όσο για την δική μου πάλι "αντιφατικότητα"... το ρήμα 'βάζει' που χρησιμοποίησα, τόσο εγκλωβιστικό σας φάνηκε; όταν βάζει ο γονιός το παιδί για ύπνο, σας φαίνεται τόσο αξεπέραστα απαραβίαστη συνήθεια; τελος πάντων..

    όσο για το 'πρεπει να κάνω για να σωθεί η ψυχή...' Δεν τίθεται κύριε Νίκο θέμα αγοραπωλησίας. το "πάρε 100 άβε Μαρία για να σωθείς", το έχω συναντήσει μόνο σε αμερικάνικες ταινίες σε καθολική εξομολόγηση και ελπίζω να μην ισχύει. σε εμάς τουλάχιστον σίγουρα δεν ισχύει.

    δεν κατάλαβα για την 'πνευματική ανάπτυξη του εγκεφάλου' και τον 'νου'. όπου αυτά ισούνται με ..;

    η κόλαση, όπως και ο παράδεισος, είναι μια εσωτερική κατάσταση που έχεις , τουλάχιστον σε ένα βαθμό , και όσο βρίσκεσαι εν ζωή. απλώς συνεχίζεις να την ζεις και μεταθάνατον, χωρίς ίσως δυνατότητα να την αλλάξεις...

    δεν κατανόησα όσα είπατε γιατί κατάλαβα ότι ο άνθρωπος θα αυτοκαταστραφει και οχι το σύμπαν.. η ερώτηση μου στο αν θα φτάσει κάποιος να τ κατανοήσει, τι θα γίνει,, είναι πλέον άκυρη λόγω της παρανόησης.

    αυτά. να είστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αγαπητή Στέλλα, είναι αλήθεια πως έχεις μεγάλα κενά, λόγω ηλικίας, στην σκέψη σου και το ζήτημα έχει αρχίσει να κουράζη. Τα παραδείγματα που φέρνεις είναι άτοπα. Π.χ. τι σχέση έχουν οι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΩΣ ΥΠΑΡΚΤΟΙ γονείς σου με το αν υπάρχη θεός; Αφού εσύ υπάρχεις, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν γεννήτορές σου, δηλαδή οι γονείς σου — όποιοι και να είναι αυτοί. Δεν χρειάζονται αποδείξεις περί αυτού. Από την άλλη γιατί, αν μου αποδείξεις κάτι, εγώ θα πω: ναι... ξέρεις... αλλά. Φαίνεται να είμαι τόσο κακόπιστος; Άπιστος των θεών είμαι.
    Δεν βλέπεις την αντιφατικότητα; Δηλαδή σου επιβάλλω να κάνης τούτο ή σε βάζω να το κάνης αλλάζει τα πράγματα τόσο, ώστε να μην υφίσταται κραυγαλέα αντίφαση; Επί του προκειμένου πάρε την γνώμη κάποιου άλλου.
    Στο περί ψυχής δεν αναφέρομαι σε γεγονότα αλλά στους ίδιους τους θεωρούντες εαυτούς ως ψυχοφόρους. Εφ’ όσον κάποιος πιστεύει ότι έχει ψυχή και πως αυτή ανήκει σε κάποιον θεό, είναι αναμενόμενη η δέσμευσή του ως προς την σωτηρία της. Και αυτό συνιστά δέσμευση του νου.
    Είναι άλλο πράγμα ο εγκέφαλος (ύλη) και άλλο ο νους (νόηση, σκέψη, δηλ. μη ύλη).
    Βεβαίως και ο άνθρωπος θα αυτοκαταστραφή αν δεν σεβαστή την φύση, το σύμπαν. Το σύμπαν θα συνεχίση να υπάρχη και μετά τον άνθρωπο, όπως υπήρχε και προ αυτού. Δεν φαντάζομαι να πιστεύης ότι δημιουργήθηκε προ έξι περίπου χιλιάδων ετών για χάρη του ανθρώπου; Και θα συνεχίση να υπάρχη διότι είναι αυτοθεραπευόμενο, διότι το διακρίνει η απόλυτη ισορροπία.
    Αν υπάρχη κάτι άλλο, θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε μόνον δια διαπροσωπικού e-mail και όχι μέσα από το blog. Αυτό εννοώ με το «έχει αρχίσει να κουράζη».
    Να είσαι καλά και να ερευνάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. κύριε Νίκο,

    πώς είναι αποδεδειγμένως υπαρκτοί οι γονείς μου; δηλαδη αν ζούσαν σε άλλη χώρα και δεν τους είχα δει πώς θα μου το αποδεικνύατε; εσείς που δεν τους έχετε δει ποτέ,πώς είστε πεπεισμένος για την ύπαρξή τους;

    δηλαδη οι οικολόγοι ειναι οκ; ποια η διαφορά με τον υλιστή;

    δηλαδή αν πεθάνω, τέρμα, πάπαλα, τίποτα δεν μένει; τα κόκαλά μου μέχρι να λιώσουν και αυτό; τίποτα μη-υλικο;

    αν πιστεύετε ότι δεν πρόκειτε να ξανασχολιάσουν οι υπόλοιποι γράψτε το μέιλ σας, οκ.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ... ειπατε και περι ψυχής.

    λογικά υπάρχχουν και αυτοί που είναι με το μέρος του Θεού για τη σωτηρία της ψυχής τους..από φόβο ή δεν ξέρω κι εγω τι..

    αλλά βασικά η σχέση θεού-χριστιανού είναι αγαπητική. όταν αγαπάς κάποιον δεν νιώθεις δεσμευμένος στο να τον 'υπηρετείς' ή να κάνεις γενικότερα πράγματα γι'αυτόν. αν κάνεις κάτι τέτοιο είναι γιατί σε ευχαριστεί και εσένα η χαρά του, γιατί είσαι καλά όταν είσαι μαζί του...

    ναι, τελικά πολλά πράγματα τα εκφράζω με παρομοιώσεις...χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Αγαπητή Στέλλα, θα καταχραστώ και σήμερα της φιλοξενίας του Σταύρου, αλλά ώς εδώ. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το «αν πιστεύετε ότι δεν πρόκειτε να ξανασχολιάσουν οι υπόλοιποι γράψτε το μέιλ σας», αν όμως επιθυμής μιαν εμεϊλική επαφή, γνωστοποίησέ μου το ηλ. ταχυδρομείο σου — ίσως μέσω του Σταύρου, δεν γνωρίζω πώς γίνεται κάτι τέτοιο.
    Επί των αποριών σου τώρα.
    Το σημαντικό δεν είναι αν ο απόγονος γνωρίζη τον γεννήτορά του, αλλά το ότι αυτή καθαυτή η ύπαρξή του αποδεικνύει την αναγκαία ύπαρξη των γεννητόρων του. Κάποιος σε γέννησε, κάποια σε έτεξε. Χρειάζεται περί αυτού απόδειξη; Όταν δης ένα γατάκι, αυτομάτως δεν υποθέτεις την ύπαρξη ενός γάτου και μιας γάτας που το γέννησαν; Και επειδή δεν έτυχε να γνωρίσης τον πατέρα και την μητέρα του, τούτο σημαίνει πως χρειάζεται απόδειξη περί την ύπαρξή τους;
    Η ύπαρξη του αιτιατού, δηλαδή του αποτελέσματος, προϋποθέτει την ύπαρξη του αιτίου. Δεν υφίσταται αναίτιο αιτιατό. Ο τίτλος της ταινίας «Επαναστάτης χωρίς αιτία» είναι ρητορικός. Απλώς διότι ο επαναστάτης (το μέσον εκδήλωσης του αιτιατού) χρειάζεται τον λόγο (το αίτιο) που θα τον οδηγήση στην απόφαση να προβή σε επανάσταση (το αιτιατό). Το αίτιο ενός αποτελέσματος δεν χρειάζεται την έγκριση της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων προκειμένου να εκληφθή ως τέτοιο – να απορριφθή ως ικανό ή να δικαιωθή. Ως αίτιο διάπραξης παρανοϊκών φόνων (φόνων δηλαδή οι οποίοι δεν διαθέτουν «εκλογικευμένο» κίνητρο) εκλαμβάνεται σε πρώτη ανάγνωση η παράνοια του τελούντος τους φόνους. Αυτό που θα χρειαστή να ερευνηθή είναι το αίτιο (ή τα αίτια) της παράνοιας.
    Ναι, όταν πεθάνης «πάπαλα, τίποτα δεν μένει» πέρα από τις παρακαταθήκες σου (ρήσεις και πράξεις). Όσοι άνθρωποι περασμένων εποχών «ζουν» σήμερα, ζουν μέσα από τις παρακαταθήκες τους και θα ζουν όσο αυτές στέκουν ως αντικειμενικές ή αποδεκτές (για όποιους λόγους) αλήθειες. Λίγα ή περισσότερα χρόνια μετά την οριστική κατάρριψη της αλήθειας των παρακαταθηκών τους θα πάψουν να «ζουν». Εδώ μη περιορίσης την σκέψη σου μόνο στο θετικό του πράγματος, διότι, όπως θα γνωρίζης, και ο Ηρόστρατος «ζη»· και ο Εφιάλτης (ο Τρηχίνιος)· και ο Τζακ ο αντεροβγάλτης.
    Δεν καταλαβαίνω ποια η σχέση υλιστού και οικολόγου, τι θέλεις δηλαδή να πης με αυτό.
    Βεβαίως και υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν στον θεό «για τη σωτηρία της ψυχής τους». Αν αποδεικνυόταν —όπως ότι 1+1=2— η ανυπαρξία ψυχής, πόσοι νομίζεις θα συνέχιζαν να πιστεύουν σε θεούς;
    Όταν αγαπάς κάτι, απαραίτητος όρος είναι αυτός αυτό το κάτι να είναι υπαρκτό — και δεν εννοώ οπωσδήποτε «απτό» (π.χ. η μουσική). Εάν λοιπόν πεισθής ότι ο θεός είναι υπαρκτός, τότε μπορείς να τον αγαπάς. Αλλά τι σε πείθει πως είναι υπαρκτός πέρα από μια διαχρονική, υπόγεια, ύπουλη και ιδιοτελή «πλύση εγκεφάλου»; ΠΟΙΟΥΣ συμφέρει και ΓΙΑΤΙ να υπάρχη θεός;
    Γράφεις: «όταν αγαπάς κάποιον δεν νιώθεις δεσμευμένος στο να τον 'υπηρετείς' ή να κάνεις γενικότερα πράγματα γι' αυτόν. αν κάνεις κάτι τέτοιο είναι γιατί σε ευχαριστεί και εσένα η χαρά του».
    Θα συμφωνήσω απολύτως μ’ αυτό. Κάπου σ’ ένα γραπτό μου λέω:
    «και όταν κλαίη τον χαμό αυτού
    που αγαπούσε,
    δεν κλαίει αυτό που χάθηκε,
    μ’ αυτό που εστερήθη
    και όπου πια δεν θα ’χη το
    χαρά απ’ αυτό να παίρνη».
    Είμαστε πομποί και δέκτες, φίλη μου. Εκείνο που έχει σημασία, είναι να φιλτράρουμε προσεκτικά και αυτό που εκπέμπουμε αλλά και αυτό που δεχόμαστε. Κυρίως το τελευταίο, διότι αυτό θα καταστή συναίτιο και των εκπομπών μας.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. -Καλημέρα καλέ μου φίλε ndemonicos και καλό κουράγιο!! Όπως θα έχεις αντιληφθεί , εδώ και αρκετές ημέρες δεν συμμετέχω σε συζητήσεις και γενικά δεν έχω χρόνο και διάθεση για ασχολία με τον υπολογιστή και όχι μόνο. Ο λόγος είναι η εργασία μου και κάποιες νομικές εκκρεμότητες. Ελπίζω να τα ξεπεράσω σύντομα.

    -Επίσης να σου επισημάνω , πως δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα με την εξέλιξη της συζήτησης , αν και πιστεύω πως δεν θα οδηγήσει πουθενά αφού κάποια απλά πράγματα δεν δύναται ή δεν θέλουν να γίνουν κατανοητά από την μεριά της συμπαθούς Στέλλας(από μια γρήγορη ματιά στα σχόλια).

    -Ελπίζω κάποια πράγματα να σε προβλημάτισαν Στέλλα από αυτή την συζήτηση με τον ndemonicos, έναν άνθρωπο τον οποίο προσωπικά εκτιμώ για της γνώσεις του και κριτική του σκέψη , από τον λίγο καιρό που γνωρίζω (μέσα από σχόλια, μιας και δεν είχα την χαρά να γνωριστούμε από κοντά).
    Εάν όμως Στέλλα, έχεις κατασταλάξει στο θέμα της θρησκείας και δεν δέχεται η συνείδησή και λογική σου καμία αμφισβήτηση περί αυτής , τότε πιστεύω πως η όποια προσπάθεια προβληματισμού και ωθήσεως σε αντικειμενικές προσεγγίσεις και αλήθειες , είναι μάταιο. Όχι μόνο από τον ndemonicos, αλλά και από τον οποιοδήποτε. Έχεις ακόμη πολλά χρόνια μπροστά σου και εύχομαι να σου δοθεί η δυνατότητα να κατανοήσεις και να αντιληφθείς πράγματα και καταστάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αυτή η αγαπητική σχέση θεού-χριστιανού είναι εγωιστική (υποκειμενική) και όχι πραγματική (αντικειμενική), έτσι Στέλλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. κύριε Νίκο,

    θα πάω με τη λογική σας:
    όταν βλέπουμε τη φύση και τον άνθρωπο (αποτελέσματα) γιατί αγνοείτε τον Θεό (αίτιο);

    όσο για το ψυχή-θάνατος..
    εάν δηλαδή ένας άνθρωπος δεν αφήσει παρακαταθήκη; τότε δεν έχει διαφορά στο αν υπήρξε ποτέ ή όχι; για την διαμόρφωση της κοινωνιας όχι, αλλά...
    και λίγο ακραία: σε περίπτωση έκτρωσης; είναι δυσάραστο γεγονός( θα χρησιμοποιούσα και την λέξη έγκλημα) μόνο επειδή το άτομο αυτό μπορεί να έγραφε ένα ωραίο ποίημα;
    αν κάποιος αυτοκτονήσει; δηλαδή είναι πιο σημαντική μια ανθρώπινη ύπαρξη από καποια άλλη;

    μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ο υλιστής έχει ως ιδανικό σκοπό ζωής (αν μπορώ να το πω έτσι) την εναρμόνισή του με το περιβάλλον. όπως και ο οικολόγος προσπαθεί να κρατήσει αυτό το περιβάλλον..

    επαναδιατυπώνω σε περίπτωση που πω κάτι μετά που θα φανεί αντίθετο:
    όταν έγραψα ότι κάποιοι πιστεύουν στον Θεό για τη σωτηρία της ψυχής τους κλπ, εννοώ με την μπακάλικη έννοια του "δίνω τόσο για να πάρω αυτό", καθαρά πράξεις συμφέροντος..

    επίσης δεν υπάρχουν πολλοί θεοί, ένας υπάρχει ("υποκειμενική" μου αλήθεια). το 12θεο ας πούμε, είναι δημιούργημα ανθρώπινου μυαλού και για μένα.

    λέτε για αποδείξεις στο θέμα της ψυχής και της παρουσίας του Θεού. Δηλαδή όλα αυτά που έχουν πει ή καταγράψει διάφοροι άγιοι τί είναι; όλοι αυτοί ήταν τρελοί και είχαν παραισθήσεις; ή είχαν προσωπικά συμφέροντα με το να μένουν σε ένα φτωχοκαλυβάκι; ο γέροντας Πορφύριος; ο γέροντας Παΐσιος; και άλλοι πολλοί μιλάνε για αυτά. μιλάνε για το πώς έχουν βιώσει το άγιο πνεύμα μέσα τους.

    η πράξη του ήρωα στο ποίημά σας δεν είναι λίγο εγωιστική; απολύτως ανθρώπινη και κατανοητή, αλλά λίγο εγωιστική, δεν βρίσκετε;

    Σταύρο ευχαριστώ για τον χώρο..και περαστικά..!

    Σταύρο το θέμα είναι πως στη λογική τη δική μου είναι δεδομένο πως υπάρχει Θεός, και στη λογική του κ Νίκου, στην προκειμένη περίπτωση, πως δεν υπάρχει.

    Αποστόλη, την αγάπη θεού-ανθρώπου θα την χαρακτήριζα εγωιστική μόνο και μόνο επειδή ο Θεός δεν κερδίζει τίποτα από την αγάπη του ανθρώπου προς αυτόν, ενώ στον άνθρωπο χαρίζει τα πάντα.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Σ' ευχαριστώ Στέλλα για τα περαστικά... να'σε καλά....

    - Όσο για εκεί που λες "όλοι αυτοί ήταν τρελοί και είχαν παραισθήσεις;"(:-) (:-) (:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. όχι ρε συ!! εχεις διαβάσει καθόλου από αυτούς; οι ανθρωποι είναι υπέροχοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. -Πες μου σε παρακαλώ βρε Στέλλα,τους διάβασες – μελέτησες αυτούς και σου φάνηκαν υπέροχοι και σοφοί;;;; Αν είναι ποτέ δυνατόν !!!!! Υποστηρίζεις και ενστερνίζεσαι τον παϊσιο όταν έλεγε πως «…Δώστε εξ’ ολοκλήρου τη καρδιά σας στο Θεό, όχι στο κόσμο. Εκείνος που έχει δώσει τη καρδιά του στο κόσμο, είναι εχθρός του Θεού…»;;;;!!!!!! Ή όταν έλεγε πως « τα παιδιά που δεν θηλάζουν και δεν μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους , γίνονται βλαμμένα , δεν στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν ,μετά το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας»;;;;!!!!! Και άλλα τόσα παρανοϊκά και παράλογα που έχει πει και για της ντεμέκ προφητείες που έχει κάνει και του καταλογίζουν ( ο ίδιος έλεγε πως δεν έχουν να κάνουν τα λεγόμενά του με προφητείες και πως κάποιοι με δόλο, τα λαμβάνουν ως τέτοιες). Ως και σήμερα αγαπητή Στέλλα (βλ. τον πολέμαρχο λιακόπουλο).


    - Όσο για τον άλλον….. τον αιτωλό, αυτός κι αν δεν ήταν για δέσιμο!!!! Τι να πρώτο πει κανείς γι’ αυτόν , θα ήθελα πολλές αναρτήσεις για να αποτυπωθεί το άρρωστό του «μυαλό»
    -Μιας και είσαι γυναίκα,σου παραθέτω ένα ελαχιστότατο δείγμα από τον ….. «υπέροχο» κοσμά αιτωλό…. «Αν σ’ ένα σταυροδρόμι συναντήσεις το διάβολο και μια γυναίκα, πήγαινε προς τα εκεί που είναι ο διάβολος και όχι εκεί που είναι η γυναίκα…»!
    - Ο χριστιανός το ότι χειρότερο που μπορεί να έχει σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέραμε ότι είναι ο διάβολος. Τώρα μαθαίνουμε από τον κοσμά αιτωλό ότι κάναμε λάθος, διότι χειρότερη κι από τον διάβολο είναι η γυναίκα!

    - Αν όλα αυτά Στέλλα είναι υπέροχα για 'σένα.... ποιος ο λόγος να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση.... (τουλάχιστον από την μεριά μου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Σταύρο,
    σκέψου λίγο, για έναν άνθρωπο, χριστιανό, όπως ο π.Παΐσιος, που πιστεύει στον Θεό, και πιστεύει στον παράδεισο, είναι τόσο παράλογο να λέει πως είναι προτιμότερο να αφιερώσεις την ζωή σου στον Θεό που αφορά την αιωνιότητα, και όχι στον κόσμο, που είναι εφήμερος;
    άλλωστε για τον πιστό, ο κόσμος είναι δημιούργημα του Θεού και δώρο αυτού προς τον άνθρωπο. και σου λέει μην αφιερωθείς στο δώρο, αλλά στο πρόσωπο που σου το χάρισε...
    η φράση ίσως είναι υπερβολική, ίσως φαίνεται απολυτη. αλλά άμα θέλει κάποιος να δει κάτι με κακό μάτι είναι το μόνο εύκολο. δεν ξέρω σε ποιόν απευθυνότανε, ούτε γιατί το είπε. είναι πάντως επίφοβο το να ξεχωρίζεις μία φράση.

    όσο για το παιδιά που δεν θηλάζουν ένα σχόλιο μόνο. αν ψάξεις (θα ξέρεις κιόλας ίσως) πως ο θηλασμός όντως επιρρεάζει τον δείκτη νοημοσύνης του μωρού!

    επίσης για την φράση του κοσμά του αιτωλού, δεν ξέρω από ποιό κείμενο πάρθηκε.. αλλά προσπάθησε να το δεις έτσι:
    άμα ένας χριστιανός βλέπει ξεκάθαρα μπροστά του τον διάβολο, ξέρει ότι πρέπει να αμυνθεί. ξέρει με τι έχει να κάνει. στη συναναστροφή του με την γυναίκα της υπόθεσης, θα μπορούσε πιο εύκολα να υποπέσει σε αυτό που λέμε αμαρτία, χωρίς να το πολυκαταλάβει , ας πούμε με "πορνεία". αν μιλούσε σε γυναίκα μπορεί να έλεγε για άντρα και διάβολο, δεν ξέρεις.

    αυτά...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. -Δηλαδή Στέλλα, για να συνοψίσουμε.
    -1) Έχεις αφιερώσει τη ζωή σου στο «θεό» και όχι στη κοσμοαντίληψη..... έχεις σωθεί!!! Εάν όχι.... είσαι εχθρός!! Είναι αυτονόητο πως μιλάει για όλους και όχι σε κάποιους συγκεκριμένα. Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, αυτός ο παραλογισμός δεν ισχύει και έτσι μπορούμε να πορευόμαστε με γνώμονα την αντικειμενικότητα και υλισμό.
    -2) Τα παιδιά που δεν θηλάζουν και δεν μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους , γίνονται βλαμμένα και μπεκρήδες!!!! Σαν μέτρο σύγκρισης θα πρέπει να είχε πάρει τον εαυτό του!!!!. Εάν αυτό το έλεγε κάποιος ιατρός, θα του είχαν πάρει το δίπλωμα και θα του βάζανε την άσπρη ρόμπα με τα μακριά μανίκια!!!
    -3) Για τους πατέρες της χριστιανικής θρησκείας είναι προτιμότερο να είσαι με τον διαβολό τους παρά με κάποια γυναίκα!!!! Η απαξίωση της γυναίκας σε όλο της το μεγαλείο!!!

    -Κι εσύ βρε Στέλλα, προσπαθείς με ότινάνε εξηγήσεις, να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα!!!
    -Συνέχισε έτσι.... είσαι σίγουρα έως τώρα με το ένα πόδι στο παράδεισο του θεού σου.

    -Εγώ, δεν δύναται να συνεχίσω άλλο σε αυτό το επίπεδο συζήτησης σου και αντίληψης των πραγμάτων . Εύχομαι ,για ακόμη μια φορά , να μπορέσεις στο μέλλον ,να κατανοήσεις κάποια πράγματα με αντικειμενικότητα.

    - Να ‘σε πάντα καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Σταύρο "συνοψίζω" κι εγω σ'αυτά τα τρία κι αν θες βρίσε με.

    1) αν αφιερώσει ένας πιστός την ζωή του στον κόσμο, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον Θεό , εκεί είναι το πρόβλημα, ο κόσμος είναι το μέσο για να περάσεις κάπου αλλού.

    2)δεν σου είπα ότι ο π.Παΐσιος ήταν γιατρός! απλώς και ότι αυτή η τόσο ακραία φράση του έχει μια δόση αλήθειας.

    3)επιμένω στην "ό,τινάναι δικαιολογία" μου. και ξαναλέω ότι αν απευθυνόταν σε γυναίκα μπορεί να έλεγε άνδρας-διάβολος. δεν υποβιβάζει την γυναίκα..!

    εσύ Σταύρο προσπάθησε να κρίνεις και όχι να κατακρίνεις ότι βλέπεις και ακούς.

    συγγνώμη που το παράκανα, ευχαριστώ για την φιλοξενία...

    καλή συνέχεια
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. To κακό με την Χριστιανική Θρησκεία ή καλύτερα με τους εν Ελλάδι παρεπιδημούντες εκπροσώπους της είναι ότι ουτε την ανοχή μας δεν αξίζουν, αφού συνεχίζουν να θεωρούν τους αρχαίους Ελληνικούς θεούς Ειδολολάτρικους (sic, παλαιότερα ήταν Ελληνικοί) να τους θεωρούν Δαιμόνια και γενικά να μην δειχνουν τον Απαραίτητο σεβασμό προς την Αρχαία Ελλάδα....
    ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. ".....επίσης δεν υπάρχουν πολλοί θεοί, ένας υπάρχει ("υποκειμενική" μου αλήθεια). το 12θεο ας πούμε, είναι δημιούργημα ανθρώπινου μυαλού και για μένα. "
    Αγαπητη Στέλα πως με πλειστη βεβαιότητα δηλώνεις ότι το 12θεο είναι προϊον ανθρωπινης δημιουργίας ενώ ο 1 θεός ειναι πραγματικος και αληθινός... μηπως γιατι έτσι σου έμαθαν. Αν σου πω εγώ ότι όχι αυτοί ειναι οι πραγματικοιΘεοί, οιαπόλυτοι σχεδιαστες της εφυούς δημιουργιας, πιθανοτατα δεν θα το ενστερνηστείς.. Με την ίδια κογική πως σου φαινεται αληθινος ο 1 θεός που εδινε οδηγίες και εντολές ( ανθρωπινης φύσεως) και "μες στη βαρεμάρα του' αποφασισε να φτιαξει τον κόσμο καιτον ανθρωπο καθως και τη βοηθό του και μετα του εψαχε στο παραδεισο.. αυτοί μετα πήγαν και εφαγαν με την παρότρυνση ενβος φιδιου εφαγαν ενα μήλο και εγιναν "επιστημονε". Επειτα ο θεος το εμαθε νευριασε , τρομαξε και τιυς εδιωξε γιατι τον παράκουσαν και ασε που μπορι να ετρωγαν απότο δεντεο τις ζωής και να γινόταν σαν αυτους(????? ποιους αυτους αφου ειναι ενας) ..
    Και μην μου πει καποιος ότι όλα αυτα εινα αληγορικα , αφου αν δεν ντα δεχεσαι όπως ειναι αλλα τα ερμηνευεις με την όποια λογική σου τοτε δεν πιστευεις στον 1 θεό...
    Theodoros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
    ".....επίσης δεν υπάρχουν πολλοί θεοί, ένας υπάρχει ("υποκειμενική" μου αλήθεια). το 12θεο ας πούμε, είναι δημιούργημα ανθρώπινου μυαλού και για μένα. "
    Αγαπητή Στέλα πως με πλειστη βεβαιότητα δηλώνεις ότι το 12θεο είναι προϊον ανθρώπινης δημιουργίας ενώ ο 1 θεός είναι πραγματικός και αληθινός... Mμήπως γιατi έτσι σου έμαθαν ?. Αν σου πω εγώ, όχι! Aυτοί είναι οι πραγματικοί Θεοί, οι απόλυτοι σχεδιαστές της ευφυούς δημιουργίας, πιθανότατα δεν θα το ενστερνιστείς.. Με την ίδια λογική, πως σου φαινεται αληθινος ο 1 θεός που "μες στη βαρεμάρα του' αποφασισε να φτιάξει τον κόσμο και τον άνθρωπο καθώς και τη βοηθό του,επειτα εδινε οδηγίες και εντολές ( ανθρωπινης φύσεως) και μετά τους έψαχνε στο παράδεισο.? Αυτοί μετά πήγαν και έφαγαν, με την παρότρυνση ενος φιδιου, ενα μήλο και εγιναν "επιστημονες". Έπειτα ο θεός το έμαθε, νεύριασε πολύ και τρομαξε επίσης.Τους έδιωξε από τον παράδεισο γιατί τον παράκουσαν. Ασε που μπορει να έτρωγαν από το δεντρο τις ζωής και να γινόταν σαν αυτούς(????? ποιους αυτους, αφού είναι ένας και μοναδικος?) .. Επίσης ο Πανάγαθος καταράστηκε και όλες τις επόμενες γενιές… (τοσο πανάγαθος είναι). Σε άλλου είδουςμη εκτελεσης του θεικού θελήματος (βλεπε 10 εντολες) ο Θεός που είναι ζηλωτής(????) τιμωρεί τις τρεις και τεσσερις επόμενες γενιες…. Τωρα πόσο θεϊκα είναι αυτά..?
    Και μην μου πει κάποιος ότι όλα αυτά είναι αλληγορικά Τις φεϊκα γραπτα αν δεν τα δένεσαι όπως είναι, αλλά τα ερμηνεύεις με την όποια λογική σου, τότε δεν πιστεύεις στον 1 θεό...
    Theodoros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. -Κρατάει χρόνια αυτή η «κολόνια» Θεόδωρε . Ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος θαυμάζεται και εξυμνείται από όλο τον κόσμο και σίγουρα υπήρχαν τα υπέρ και τα κατά αυτού του μοναδικού πολιτισμού. Για τους χριστιανούς ήταν ο κύριος και μοναδικός αντίπαλος ,στη προσπάθειά τους να προωθήσουν την θρησκεία τους. Αυτή λοιπόν η προσπάθεια των χριστιανών να υποτάξουν τους Έλληνες και κατ’ επέκταση όλους τους αδύναμους εκείνης της εποχής λαούς(Εθνικούς), βάφτηκε με τόνους αίματος από τα χέρια των φοβικών ιερατείων.

    -Όσο για τον όρο ειδωλολάτρες που προσάπτουν και κατηγορούν οι χριστιανοί τους αρχαίους Έλληνες , ε.... αυτό είναι το λιγότερο αστείο!!! Ο σταυρός που προσκυνάνε τι είναι; οι εικόνες; τα προσωπικά αντικείμενα «αγίων»; ακόμα και τα μέλη από το σώμα «αγίων» τους προσκυνούν , απίστευτο!!!! Φτάσανε στο σημείο να προσκυνούν και..... «θεραπευτικές πέτρες»!!!!
    Είναι αυτό που λένε «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα» . Αν και το «προσκύνημα» του «πετεινού», δεν έχει καμία σχέση με το ταπεινωτικό και καθολικό προσκύνημα του «γαϊδάρου».

    -Τα υπόλοιπα ας μας τα απαντήσει η Στέλλα (που δίνεις τον λόγο) ή κάποιος χριστιανός.

    -Αυτά φίλε Θεόδωρε. Μετά από τα τρομοκρατικά οικονομικά μέτρα που επέβαλαν , την χωρίς έλεος υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του (κυρίως) μέσου και μικρομεσαίου Έλληνα και το τραγικότατο γεγονός με τον άδικο θάνατο 3 συνανθρώπων μας , αδυνατώ να επεκταθώ περισσότερο στον σχολιασμό σου. Συγνώμη φίλε μου αλλά η διάθεση δεν μου το επιτρέπει.
    -Να ‘σε πάντα καλά και ελπίζω να τα ξαναπούμε με πιο ανεβασμένη διάθεση(τουλάχιστον από την μεριά μου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Σταυρο, συμφωνω απόλυτα με αυτά που λες, και το μονο που μπορω να κάνω ειναι να επαυξησω , και αυτό μπορει να γινεται αενάως. Συνεχεια καποιος θα βρεθει να επαυξανει αλλά η υποκρισία του χριστιανισμού και των εκπροσώπων του δεν θα τελειωσει ποτε.. Ουτε βεβαια και η αδικια που υπεστη ο Ελληνικος πολιτισμός και κα΄επεκταση και ο Ελληνικος λαός.
    Οι αρχαίοι Ελληνες Θεωρουνται τωρα ειδολολάτρες, αλλά σαν Ελληνες σφαγιάζονταν.. όχι σαν ειδολολάτρες.. Επί Ελληνισμω και όχι επί Ειδολολατρεια εκτλούνταν και βασανίζονταν. Τωρα που με καμάρι δηλωνουν οι Παπαδες και Ελληνάρες , ονομαζουν τους αρχαίους ειδολολατρες .. Αυτό κι αν ειναι ο ορισμός της Υποκρισίας...
    Theodoros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. -Δυστυχώς Θεόδωρε , οι σημερινοί Έλληνες ήμαστε η συνέχεια της ανατολικής ρωμαϊκής(χριστιανικής)αυτοκρατορίας,(οι χριστιανοί και οι ανιστόρητοι την ονομάζουν αυθαίρετα και δίχως ίχνος ιστορικής τεκμηρίωσης ,«βυζαντινή αυτοκρατορία» ή ακόμη χειρότερα «Ελληνική»). Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός και πνεύμα , έχει «πεθάνει» εδώ και σχεδόν 1700 χρόνια , δυστυχώς για την ανθρωπότητα, ευτυχώς για της αβρααμικές θρησκείες που με την παράλογη ιδεολογία τους μας καθήλωσαν και μας πήγαν – πηγαίνουν πολλά χρόνια πίσω. Ας αναλογιστούν λοιπόν όλοι, τι έχασε και τη χάνει η ανθρωπότητα από τον αφανισμό συμφιλιωτικών λαών, που κύριο μέλημά τους ήταν η αμφισβήτηση, η επιστήμη, η πρόοδος και η ανάπτυξη του ανθρώπου.
    -Πρέπει – είναι βασική προϋπόθεση - , ολόκληρη η ανθρωπότητα , να έχει σαν γνώμονα την αντικειμενική πρόοδο και ανάπτυξή μας και όχι να επαναπαύεται σε υποκειμενικές αντιλήψεις(βλ. αβρααμικές θρησκείες) , που είχαν ή τους επιβλήθηκαν για το συμφέρον κάποιων.
    -Όταν λοιπόν κάποιος ή κάποιοι, βλέπουν – διακρίνουν λάθη και παράλογα σε θρησκευτικές αντιλήψεις και δεν τολμούν από φόβο να αμφισβητήσουν – επικρίνουν, τότε δυστυχώς θα είναι άξιοι της μοίρας τους και κατ’ επέκταση της ανθρωπότητας.
    Ο κόσμος μας είναι υλικός και κρίνουμε με βάση την αντικειμενική πραγματικότητα και όχι με την εικονική που θέλουν κάποιοι να ζουν, έτσι στεκόμαστε, που σημαίνει γυρίζουμε πίσω.
    - ΥΓ Θα ήταν καλύτερα Θεόδωρε εάν αντί για ανώνυμος έγραφες το όνομά σου(προς αποφυγή μπερδέματος) . Ευχαριστώ .
    - Και συγνώμη γι’ αυτό το μικρό ξέσπασμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. -Να ΄σε καλά φίλε Θεόδωρε και σ' ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση. Ελπίζω να αξιοποιήσεις το νέο σου μπλοκ .

    Τα λέμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. φίλε Σταυρο γειά σου.. Αυτό ειναι το Μπλόγκ μου , με την πρωτη ανάρτησή μου.. περιμενω τα σχόλι'α σου
    http://radiobacter.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ,ΔΕΝ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΓΥΟΣ,ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΥΤΙΛΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΑΙΝΤΑΝΑΓΙΑ ,ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΔΕΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ,ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΓΥΟΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ!ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΓΙΑΤΡΟΙ,ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΕΥΣΕΒΕΙΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. -Καταρχάς ,να σε καλωσορίσω στο κανάλι μου και να σε ευχαριστήσω για την επίσκεψή σου.

    -Από την άλλη αγαπητή μου, θλίβομαι που κάποιος επιστήμονας(ιατρός όπως μου γράφεις οτι είσαι)υποστηρίζει και αποδέχεται με σθένος τα περί θαυμάτων,θαυματουργών εικόνων,πετρών ζωνών , χεριών,ποδιών,δοντιών,σκηνωμάτων και ότι άλλο σκεφτεί κάποιο αρρωστημένο μυαλό κάποιου - κάποιων αρρωστημένων ρασοφόρων .
    -Δεν θα σχολιάσω το προσωπικό σου γεγονός και τα προσωπικά σου συμπεράσματα σε αυτό....είναι δικαίωμά σου άλλωστε να πιστεύεις όπου θέλεις και όπως θέλεις. Και αυτό μου είναι απολύτως σεβαστώ, παρόλο που δεν μου είναι αποδεκτό....
    -Θα κάνω όμως ένα μικρό σχόλιο για τα θαύματα. Καταρχήν τα θαύματα για την εκκλησία,είναι η τροφή που συντηρεί τους πιστούς της όποιας θρησκείας. Όσο πιο πολύ πιστεύει,τόσο εντονότερη είναι η πεποίθησή του ότι, ο θεός μπορεί να παρεμβαίνει στη φυσική τροχιά των γεγονότων και η φύση υποτάσσεται στη...στοργική θέληση του κοσμικού πατέρα. Ο πιστός λοιπόν,χωρίς να αναζητήσει να συνδέσει τις φυσικές αιτίες(πόσο μάλιστα ένας επιστήμονας-ιατρός,όπου έχει τις γνώσεις) στα φαινόμενα που παρατηρεί,ο πιστός τα αποδίδει σε κάποιον θεό,κάνοντας λόγο για θαύματα γιατί έτσι, όχι μόνο τον αναστατώνουν εσωτερικά αλλά τον τροφοδοτούν με έντονα συναισθήματα που δυναμώνουν την πίστη του ακόμα πιο πολύ. Αναζητά λοιπόν το θαύμα,ολόψυχα,γιατί το έχει ανάγκη και όχι επειδή ικανοποιητικά αυταπατάται!! Και έτσι, ο πιστός, σφιχτά γαντζωμένος στον ανορθολογισμό της κάθε θρησκείας,θα συνεχίσει να αποτελεί θύμα των πλανών και των κάθε επιτήδειων ρασοφόρων.
    -Είσαι ιατρός και ενδεχομένως θα γνωρίζεις για τις ουκ ολίγες περιπτώσεις αυτοϊασης που οι μηχανισμοί της ακόμα δεν έχουν διερευνηθεί από την ιατρική, κι έτσι, αυθαιρέτως, ο αδαής πιστός το αποδέχεται ως θείο θαύμα!! Όπως λοιπόν ο καρκίνος δεν αποτελεί εισβολή ξένων μικροβίων,αλλά μια εσωτερική βλάβη που βρίσκεται σε συνάφεια με το γενετικό υλικό των γονιδίων,έτσι και η αυτοϊαση, ίσως προγραμματισμένη από το ίδιο υλικό γονιδίων,προκαλεί την αυθόρμητη αποκατάσταση της όποιας βλάβης- ανωμαλίας την οποία πριν η ίδια προκάλεσε....
    -Ας μη σε κουράζω όμως άλλο... ίσως να τα γνωρίζεις όλα αυτά σαν επιστήμονας – ιατρός, αλλά σαν πιστή σε θρησκεία και τα παρελκόμενα αυτής, να μην αντέχεις στη κριτική της φιλοσοφίας και της αντικειμενικής θεώρησης. Αν και έχεις δικαίωμα-υποχρέωση ως ιατρός, να επιδιώκεις την αντικειμενική προσέγγιση στα θέματα της υγείας.
    -Τέλος, σου εύχομαι να βοηθάς (μέσα από την ιδιότητά σου ως ιατρός) τούς ανθρώπους ,δίχως πάντα να υπολογίζεις το οικονομικό σου κόστος......

    ΥΓ- Ένα όνομα θα ήταν νομίζω πιο πρέπων.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή